tekstloos

Een hondje loopt een berg op met zijn neus in de lucht. En vervolgens op de titelpagina weer naar beneden achter een rood touwtje aan. Dat zweeft boven een openluchtzwembad waarin een schoonzwemploeg aan het trainen is, de voetjes synchroon in de lucht. Vanaf de hoge duikplank grijpt een van

Het dromerige jongetje dat tijdens het schoolreisje achterblijft en de bus mist. In dit geval is het een ruimtebus want het gaat om een 'Field Trip to the Moon' in de oorspronkelijke Engelse titel. Niet zo handig om te laat te zijn voor de terugreis. Daar zit je dan, op

Op de eerste twee pagina's zien we een park vol mensen en honden. Wie goed kijkt, ziet dat bij vrijwel ieder mens een hond hoort. Bij de hardloopster, de appende puber, het meisje in de bolderkar en bij de voetballende kinderen. Ook bij het jongetje dat als een ridder  op

Zet de klok er maar op gelijk: ieder jaar verschijnt er een nieuw prentenboek van Leo Timmers. Een huis voor Harry uit 2017 is het prentenboek van het jaar in 2019 en in 2018 verblijdt hij ons tussendoor met Aap op straat. De 48-jarige Vlaming verrast niet steeds met zijn

Niets gebeurd en Dino's bestaan niet  van Mark Janssen zijn om onverklaarbare redenen niet besproken op JaapLeest terwijl het zeer geslaagde prentenboeken zijn. Eiland is het volgende deel in wat je een reeks zou kunnen noemen omdat het originele uitgangspunt in dezelfde lijn staat.  Kinderen beleven een avontuur in de buurt

De Fransman Bernard Granger mocht onder de naam Blexbolex al veel successen op zijn conto schrijven. Hij publiceerde een indrukwekkende reeks graphic novels en kinderboeken waarvoor hij veelvuldig werd bekroond. In Nederland kreeg hij in 2011, niet geheel omstreden, het Gouden Penseel, voor Seizoenen. Dat was meteen de laatste keer dat

Konijnentango is een verhaal over twee konijnen die dol op elkaar zijn en een vrolijke liefdesdans in de natuur uitvoeren. Zo eenvoudig is het. Misschien moet er nog worden bijverteld dat het ene konijn een rode parelketting om heeft en het andere een groene stropdas draagt. Er is een berk,

Met De boomhut bliezen vader en dochter Marije en Ronald Tolman velen weg, vooral door de gebruikte technieken en de gedurfde leegte op de pagina's, en het ogenschijnlijk ontbreken van een verhaal. Ze kregen er een Gouden Penseel en de internationale Bologna Ragazzi Award voor. Marije Tolman ontwikkelde zich tot een veelzijdig

Illustratoren van prentenboeken zijn doorgaans nogal dienstbaar en kunnen zich niet altijd de ruimte en creativiteit permitteren die ze zouden willen. Omdat ze tekeningen bij teksten voor anderen maken, afspraken met uitgevers hebben of in een stramien zitten en daar domweg niet los van komen. Het is geweldig om zo nu

Op de openingsprent zien we een meisje in haar slaapkamer met een bakje eten een hond lokken, die door het open raam naar binnenkomt. Wie goed kijkt, constateert dat het meisje een fascinatie heeft voor bepaalde spullen: hoepels, (jongleer)ballen, een trommel en aan de muur hangt een opvallende poster van een