illustraties

Is het nou fake-news of niet, dat gerucht over een enorm monster dat Steenrijk bedreigt? Die vraag zweeft boven De Ickabog, het boek van J.K. Rowling dat er ineens was tijdens de pandemie. Een actuele kwestie want waar kennen we dat ook al weer van: het zaaien van twijfel door

We rollen pardoes midden in een conversatie tussen een niet nader gedefinieerd persoon en de schrijver van het boek. Een gesprek over zo'n essentiële levensvraag: wat is kunst? 'Kunst is alles wat je doet om niet dood te gaan van verveling', begint de verteller die op onbegrip stuit en vervolgens

Met de nieuwe reeks Glow wil uitgeverij Querido naar eigen zeggen jongeren aanspreken die zich identificeren als queer. Daaronder wordt iedereen verstaan die zich niet volledig heteroseksueel voelt. Uit het persbericht:  'Met Querido Glow willen we benadrukken dat het tijd is voor een moderne serie boeken met hoofdpersonen uit het

Halve George is een schriele jongen die zijn broers op het slagveld is verloren en zelf beide benen is kwijtgeraakt. In Hoe Tortot zijn vissenhart verloor van Benny Lindelauf lazen we hoe hij uit een augurkenvat tevoorschijn komt en het hulpje en vertrouweling van de veldkok wordt. Over de vijf oudere broers

Het eiland van Olifant begint met een paar sterke beelden van een olifant in de onmetelijke zee. Het grote dier is ineens nogal nietig. De zee is met eenvoudige verfstreken neergezet die niettemin een gevoel van oneindigheid oproepen. Een beetje treurig is het, zoals hij daar staat. Maar Olifant herpakt

Een hondje loopt een berg op met zijn neus in de lucht. En vervolgens op de titelpagina weer naar beneden achter een rood touwtje aan. Dat zweeft boven een openluchtzwembad waarin een schoonzwemploeg aan het trainen is, de voetjes synchroon in de lucht. Vanaf de hoge duikplank grijpt een van

Mark Janssen en Medy Oberendorff gebruikten alleen potlood in hun recentste boeken  Altijd dichtbij en Wonderbos. Annemarie van Haeringen tekende een heel prentenboek met alleen een ballpoint en op de achterflap van De blauwen tegen de rooien van Benjamin Leroy lezen we dat het boek helemaal met een vierkleurenpen is getekend. Die pen waarbij

Is het een compliment voor een illustrator als er wordt gezegd dat de tekeningen 'net foto's'  zijn? Of is een tekenaar dan juist net iets te ver gegaan? Die opmerkingen passen ergens bij het werk van Medy Oberendorff, zeker bij haar zwart-wit prenten in Wonderbos. Toch zijn het heel duidelijk

Als je niet zou weten wie de maker van dit prentenboek was, zou je vast niet op Mark Janssen gokken. Hij is de maker van kleurrijke prentenboek als Stop Monster! en Eiland waarin hij met grote vlakken werkt. Bijna in alles tegengesteld aan de gedetailleerde potloodtekeningen in zwart-wit in Altijd

Mylo Freeman maakte al meer dan 60 prentenboeken en is vooral bekend van het donkere prinsesje Arabella. Haar werk wordt ook in  Engeland, Amerika en Afrika uitgegeven waar diversiteit in kinderboeken al veel langer dan bij ons vanzelfsprekend is. In Nederland wordt het thema ook steeds meer omarmd en het