illustraties

Juffrouw Bommer pakt van nieuwe weeskinderen de naam af en noemt ze vervolgens naar dingen. Zo kan het dat hoofdpersoon Wiek in weeshuis Vonk samenleeft met Flessendop, Hangslot en Bloemblad. Zij noemen de directrice op hun beurt consequent Ouwe Ma Boeman. De kinderen worden afgebeuld in een luciferfabriek waar ze

De vorige keer was het een verhuizing, nu is het de verjaardag van een ouder. Prominente gebeurtenissen, zeker in het leven van een kleuter. Het stramien is niet heel anders dan in Morgen gaan we verhuizen, het prentenboek waarmee Maayken Koolen bepaald niet onopgemerkt debuteerde. Vanavond is het feest kent

'Bij wind en storm en lelijk weer, belandt je hoedje op het meer.' Een van de spreekwoorden waarmee Ted van Lieshout de lezer op het verkeerde been zet, want deze bestaat helemaal niet en is zelfverzonnen. En het is verdorie toch al zo lastig: veel van de spreekwoorden en gezegden

Met Pluk en Pluis. De weg naar terug verraste Mathilde Stein eind vorig jaar en liet ze zien waar haar kracht ligt: schrijven voor beginnende lezers. Het caviaboek onderscheidde zich door de forse omvang maar ook door de originaliteit en geestigheid. Die lijn zet ze voor in Vuurtorenbeer, dat een

Nadia doet regelmatig haar ogen dicht en dan ziet ze bijzondere dingen. Dingen die linken aan de werkelijkheid maar overduidelijk aan haar fantasievolle brein zijn ontsproten. Vaak omdat ze dingen nogal letterlijk neemt. Als een verwarde buurman zijn huis zoekt,  denkt Nadia dat zijn huis echt weg is. "Ze knijpt

Sommige kinderboeken zijn als een aflevering van ‘Floortje naar het einde van de wereld’, waarin ouders hun kinderen meenemen naar een afgelegen gebied. In het echte leven overkomt dat weinig kinderen, dus is het heerlijk om erover te lezen en het mee te beleven. Dan kan bijvoorbeeld met Julia, die

De zijderups is verrast als hij  beseft dat uit de klieren in zijn kop vloeibare zijde komt. 'Noem het een wonder, een mirakel een mysterie, wij hebben er ook geen verklaring voor.' In Een kleine geschiedenis van de mens door dierenogen van Joukje Akveld is het woord aan de dieren.

Geertje Aalders wordt achterop deze uitgave knipkunstenaar genoemd, waardoor het lijkt dat ze vooral met een schaar bezig is. Dat is niet zo: ze hanteert een mesje waarmee ze in papier snijdt, zoals in het filmpje over Arabische sprookjes is te zien. Net als in Snelle Piet ging uit fietsen

Op de eerste vier prenten zien we het donkere silhouet van een figuurtje dat in de bus zit met een wazige achtergrond van de wereld buiten. Op het omslag was al te zien dat het om een wat in zichzelf gekeerd jongetje gaat, met een muts met rode bol. Nadat

Na de laatste bel, loopt Raaf de school uit en slaat bij het eerste kruispunt linksaf, waar hij rechts zou moeten gaan om thuis te komen. 'Het was een rotdag en mijn moeder is er niet' is daarvoor de eenvoudige verklaring. Het gebeurt op een maandag en dat is wellicht