Nooit over nagedacht dat de kranten die iedere ochtend in vrachtwagens worden geladen, ook gevoelens hebben. In Blad in de wind van het Colombiaans-Argentijnse duo Sanabria/Díax Domínguez worden ze personages in een verhaal. Een ochtendblad beschrijft hoe de dag verloopt. Dat sommigen van zijn soortgenoten bij de kiosk worden verkocht

Ze zien de stad voor hun ogen afbranden terwijl ze zelf net begonnen zijn met leven. "Het is onze oorlog niet", zegt de 15-jarige Jay. Anna Woltz maakt in haar nieuwe young-adult De tunnel de machteloosheid van jongeren tijdens de Tweede Wereldoorlog invoelbaar. Het verhaal speelt zich af in Londen

We leven met zijn allen in een viruswereld, dat is altijd zo geweest en dat zal ook niet snel veranderen. Die boodschap is vanaf  de eerste zinnen duidelijk. Er zit een virus op onze vingertopjes, in onze longen en in onze hersenen en ook op het boek zelf en de

i. wil vertellen over zijn leven in het kamp en begint bij vandaag. 'Ik ga niet vertellen hoe ik vroeger leefde'.  Vandaag is hij jarig al kan hij dat niet aantonen want hij heeft geen papieren meer waardoor iedereen zou weten dat het zijn geboortedag is. i. is tien en

Tyson is gisteren op zijn wang gezoend door een jongen. 'Bij het kraantje, na het eerste uur. Gym. Op zijn wang. Maar zo dicht bij zijn mond dat het telde'. Het was een beetje raar maar niet heel erg. Behalve dat iemand het had gezien waardoor binnen korte tijd de

Toen Vita op haar zevende uit het ziekenhuis kwam 'kon ze vleesmessen met een elegante boog rechtop in een pakje boer aan de andere kant van de kamer laten landen'. Ze herstelt goed van de polio en alhoewel ze kreupel blijft, kan het Engelse meisje zich goed door New York