Zo'n wijk waar alles nog moet beginnen. Het beton is er, de ramen zitten in de huizen en er is voorzichtige bestrating. Maar nog nauwelijks groen, geen bomen en planten, en geen voorzieningen. De mensen die in de huizen gaan wonen zijn allemaal nieuw en snuffelen  aan elkaar. Zo'n typische

Versjes. Die benaming doet niet helemaal recht aan het werk van Joke van Leeuwen in deze bundel. Al is het vast niet oneerbiedig bedoeld. Er staan inderdaad veel 'versjes' in, zoals de eerste: 'Hee daar mijn twee voeten / op de grond / de hartelijke groeten / van mijn mond'. Maar

Darius Kellner heeft een Iraanse moeder en een Amerikaanse vader en spreekt in tegenstelling tot zijn moeder en zusje geen Farsi (de officiële taal van Iran). Zijn Perzische afkomst speelt nauwelijks een rol in zijn leven totdat het gezin voor het eerst familie in Iran bezoekt, als zijn opa ernstig

Die eerst schooldag is loeispannend. Ook voor Tyrannosaurusjes. Tirza is  bloednerveus want hoe aardig zullen de kinderen in haar klas zijn. Gewapend met een nieuw rugzakje met pony's ('want pony's zijn heerlijk') en 300 boterhammen (en één pakje appelsap) stapt ze de klas binnen. Tot haar grote schrik zitten er

We hielden al veel van Björn maar nu is het definitief aan. Wat een leuke beer is hij toch. In dit boek ontwaakt hij in de lente uit de winterslaap. Net als elk jaar onderzoekt hij wat er de afgelopen maanden is veranderd. 'Als je een winterslaap doet, gebeurt er

Frankenstein. Dat was toch dat monster dat door een mens werd geschapen? De klok horen luiden maar de klepel niet kunnen vinden want ik heb het boek nooit echt goed gelezen. Frankenstein blijkt de naam te zijn van de wetenschapper die een gigantisch wezen fabriceert, dat nooit een naam heeft