Soms zou je willen dat er geen einde aan een boek komt. Nieuwe maan van Sarah Crossan is zo'n jeugdroman. De Ierse schrijfster is een van de interessantse Young Adult-auteurs van dit moment en lijkt met ieder boek beter te worden. Ze valt op door haar maatschappelijke onderwerpkeuze en haar

Veertien van de jonge Duitse schrijfster Tamara Bach (in 2017 genomineerd voor de Deutsche Jugenliteratur Preis) is een jeugdboek zoals je ze niet veel leest. Consequent in de tweede persoon enkelvoud geschreven. 'Je bent weer vijf en hebt een vaas kapot laten vallen'. De lezer bivakkeert in het hoofd van

De schaduwen van Radovar speelt zich af in een dystopische wereld met onder-, boven en tussenwijken. Mensen kunnen punten verdienen om naar hogere verdiepingen in hun naargeestige flat te verhuizen en uiteindelijk een beter leven tegemoet te gaan. De samenleving  heeft Noordkoreaanse trekken, bijvoorbeeld door een nietsontziende politiemacht, de Grijze

Kinderen van de eindeloze vlakte is het tweede jeugdboek van Ellen van Velzen die debuteerde met Jonge Vlieger. Sommige zinnen uit mijn bespreking van haar debuut kunnen moeiteloos op dit boek worden gelegd. 'Van Velzen vertelt keurig en nauwgezet haar verhaal, dat iets van een sage heeft.' Na de prachtige

De uitgever vond het nodig om de toevoeging 'Rosie project voor jongeren' op het toch al spuuglelijke omslag van Het ongelukproject te zetten. De boeken hebben met elkaar gemeen dat de invloed van stoornissen in het autistische spectrum op relaties een hoofdrol spelen. Zoals in trouwens een heel arsenaal aan

Gierzwaluwen vliegen soms tien maanden over de wereld waarbij ze al die tijd in de lucht zijn. Ze slapen en eten vliegend en landen in al die tijd nooit. De roodkeelkolibiri trekt ieder voorjaar over de oceaan van Midden- naar Noord-Amerika, een reis van meer dan achthonderd kilometer. Hij maakt