september 2015

Er zijn nog zeven kanshebbers voor de Gouden Griffel, want de twee buitenlandse boeken die werden bedeeld met een Zilveren Griffel dingen niet mee naar de hoofdprijs. Wat mij betreft zijn er twee uitgesproken favorieten, twee outsiders en drie auteurs van boeken die met een Zilveren Griffel het hoogst haalbare kregen.

'Ik heb nog nooit iemand met een verdrietig gezicht in een suikerspin zien happen", denkt de ik-persoon uit Suikerspin. Ze neemt er één mee als ze op bezoek gaat bij haar vader die is opgenomen in een therapiecentrum voor veteranen met een posttraumatische stresstoornis. Zo hoopt ze hem op te

Slapen en dromen zijn zeer herkenbare thema's voor de allerkleinsten, die dat immers voor een heel groot deel van de dag doen. Henriette Boerendans hing haar nieuwe prentenboek vol met houtsnedes (recensie hieronder) op aan slaapplekken van dieren. En Marije Tolman maakte voor een nieuw prentenboek van Querido illustraties bij

Ik ga voor geen goud in die heftige nieuwe Efteling-achtbaan maar gelukkig is er een redelijk alternatief. Bij de atrractie, de Baron 1898, is door Jacques Vriens een verhaal bedacht. Een lichte argwaan bij dit soort commerciële boekopdrachten ligt op de loer maar laten we het boek op zijn merites

Calpurnia Tate, die voor het gemak Callie Vee, wordt genoemd, is het enige meisje in een gezin met zeven kinderen. 'Kun je je een ergere ramp voorstellen?', zegt ze daar zelf over. Ze groeit namelijk op in het conservatief-christelijke Texas rond de eeuwwisseling van 1900. Niet bepaald de tijd en

Om de paar jaar verschijnt er een prentenboek van het echtpaar Dros/Geelen. Imme Dros (inmiddels alweer 78) werkte het afgelopen decennium vooral aan de hervertelling van mythologische verhalen maar gelukkig blijft ze prentenboeken maken, samen met haar man Harrie Geelen (76). Na Het boeboek (2010) en Zoveel als de wereld hou

Niemand gelooft Melle als hij vertelt dat er 's nachts een raar wezentje op de rand van zijn bed zat. Maar waarom reageert zijn vader zo vreemd? Melle vangt flarden van een telefoongesprek op ('Ik ben ook geschokt, geen kind heeft er ooit één in het echt gezien'), waardoor hij

Illustratrice Alice Hoogstad kreegt dit jaar verrassend een zilveren penseel voor haar Monsterboek en maakt een gerede kans op de gouden. Dat zou een fantastische bekroning zijn voor de illustratrice die in bijna 30 jaar tientallen kinderboeken illustreerde. Hoogstad is op haar best als ze letterlijk de ruimte krijgt. Kom uit die

Het verschil tussen heel slim en geniaal is volgens Janny van der Molen dat de laatsten met hun talent doorgingen, waar anderen eerder stopten. De genialen namen dingen niet klakkeloos aan maar bleven vragen stellen en naar antwoorden en oplossingen zoeken. Dan kom je volgens Van der Molen uit bij mensen