Lannoo
Het dromerige jongetje dat tijdens het schoolreisje achterblijft en de bus mist. In dit geval is het een ruimtebus want het gaat om een ‘Field Trip to the Moon’ in de oorspronkelijke Engelse titel. Niet zo handig om te laat te zijn voor de terugreis. Daar zit je dan, op de maan, met je tekenblok.
Reis naar de maan van John Hare ziet er uit als een non-fictieboek over ruimtevaart maar achter die verraderlijke cover schuilt een slim gemaakt en oergeestig prentenboek. Het jongetje gaat met zijn schetsblok en krijtjes achter een heuveltje zitten om de aarde te tekenen en mist zo de terugvlucht. Maar wat er dan gebeurt…
Hij gaat maar weer zitten tekenen en langzaam bollen er wezentjes met oogjes uit het oppervlak. De maanmannetjes zijn blij verrast met dit bezoek en het jongetje leent ze zijn krijtjes uit. Aan de kleurrijke ontmoeting komt een einde als het ruimteschip terugkeert om het jongetje op te halen. De ruimtewezens verschuilen zich maar nemen op een grappige manier toch afscheid van het jongetje. Die gaat naar huis met het grijze krijtje, de kleur van de maan en zijn nieuwe vrienden.
Reis naar de maan is een tekstloos prentenboek waarin de ene verrassing volgt op de andere. Zo bouw je een eenvoudig gegeven uit tot een spannend, geestig en ontroerend verhaal. Want hoe zielig is het om in je eentje achter te blijven op de maan? Ondanks het ruimtepak zijn de emoties subtiel zichtbaar door kleine draaiingen in de tekeningen. Aan het grijze maanoppervlak en de dito wezens wordt letterlijk kleur gegeven met de krijtjes. Zo’n boek om heel vaak opnieuw (voor) te lezen en telkens weer bij in de lach te schieten.