Clavis
De Fransman Bernard Granger mocht onder de naam Blexbolex al veel successen op zijn conto schrijven. Hij publiceerde een indrukwekkende reeks graphic novels en kinderboeken waarvoor hij veelvuldig werd bekroond. In Nederland kreeg hij in 2011, niet geheel omstreden, het Gouden Penseel, voor Seizoenen. Dat was meteen de laatste keer dat een buitenlander die eer te beurt viel. In Nederland werden daarna ook Allemaal mensen en Een sprookje uitgegeven en eind vorig jaar verscheen Onze vakantie.
Werk dat je direct toeschrijft aan deze illustrator, die zijn grafische stijl en retro-kleurgebruik trouw blijft waardoor de prenten uit duizenden herkenbaar zijn. Toch doet hij in ieder tekstloos prentenboek iets nieuws en dat valt te waarderen. In Onze vakantie experimenteert hij met ’tekeningen in tekeningen’. Het boek vertelt het enigszins surrealistische verhaal van een meisje dat bij haar opa logeert die besluit een olifantje in huis te nemen. Het drietal brengt de rest van de zomer samen door. Met vallen en opstaan want het botst nogal eens, de olifant past niet naadloos in een huishouden.
Een onbekommerde zomerse vertelling die zich onderscheidt van zijn vorige boeken door de variëteit. Bij veel basisprenten staan invoegingen in allerlei variaties en groottes. Ronde en vierkante tekeningetjes die mede het verhaal vertellen waardoor er veel vaart ontstaat en het hier en daar naar slapstick neigt. Origineel en gedurfd en een welkome toevoeging op het vaak wat verstilde werk van deze kunstenaar. Er valt veel meer te zien en het is een boek dat zich niet in één keer laat lezen.
Door het geringe formaat komen sommige prenten in Onze vakantie in de knel en zou je wensen dat het alle ruimte had gekregen. Er gebeurt weinig maar tegelijkertijd veel, een spelletje badminton met de olifant is door de snelle opeenvolging van tekeningetjes ineens een dynamisch avontuur.
