Liefde en vriendschap

'Tiny Cooper is niet de gayste mens ter wereld, en ook niet de grootste, maar volgens mij zou het wel eens de grootste mens ter wereld kunnen zijn die echt ontzettend gay is en ook de gayste mens die echt ontzettend groot is.' Jammer dat hier al drie zinnen aan vooraf gingen

Het leger van de nacht is deel 2 van de Raadseljagers en het vervolg van De vloek van Zwartbaai waar ik niet heel enthousiast over was (recensie hier). Naus hanteert het beproefde recept van een clubje kinderen dat op onderzoek uitgaat en raadsels oplost waar volwassenen geen raad mee weten.

Net als dat je je nauwelijks voor kon stellen dat Harry Potter een keer zou eindigen, is het moeilijk voorstelbaar dat De Hongerspelen een finale beleeft. De eerste twee delen zijn overweldigend, er gebeurt zoveel en het is zo groots en meeslepend dat een geloofwaardige ontknoping een hele kunst moet

Dit boek had Rotkind moeten heten maar dat mocht niet van de uitgeverij. Anna van Praag schreef er recentelijk een uitgebreid verhaal over in Vrij Nederland waarin ze zich beklaagt over het gebrek aan 'slechte'  kinderen in jeugdboeken. Ik weet niet of ze een punt heeft, lang niet al die kinderen

Als auteur zou ik er vreemd van opkijken als een buitenlandse uitgever mijn boek Rotkappchen muss weinen uitbrengt onder de titel Achter de stilte. En als lezer denk ik: zou er met de inhoud ook zo vrijelijk zijn omgegaan in de vertaling? De obligate Nederlandse titel wordt gecompenseerd door de

Kan Anna Drijver dan ook al schrijven? Volgens het persbericht bij haar debuut Je blijft was het schrijven van een roman de grote droom van dit 'zeer bevlogen multitalent'. Tja, wat wil je als je die andere droom al hebt waargemaakt, het spelen in grote publieksfilms (Bride Flight, Komt een

Het eerste deel van Grote Wolf & Kleine Wolf kreeg een Vlag en Wimpel en een positieve recensie van mij. Ik schreef onder andere: 'een vriendelijk en subtiel prentenboek waar in de makers erin slagen de gevoelens van de wolven in weinig weer te geven'. In dit nieuwe deel hebben de makers wat meer woorden en prenten

De Italiaanse roman zit even in de lift. Het succes van de De eenzaamheid van de priemgetallen (binnenkort in de bioscoop) werd gevolgd door een ware hype rond de boeken van Niccoló Ammaniti. Christian Frascella wordt met zijn debuut Ik ben de sterkste terecht met Ammaniti vergeleken. Hij schrijft vanuit dezelfde soort prettige gekte

'Zou je het erg vinden als ik op school iets meer afstand van je neem', vraag Jaimy (een jongen) aan zijn beste vriendin Jules, op de eerste bladzijde van Breek je nek voorzichtig! Jaimy wordt gepest omdat hij goed bevriend is met een meisje en dat pikt Lucas met zijn

Dit boek maakt een merkwaardige reis door de jeugdboekenwereld. Het verscheen al in 2000 in Denemarken en werd daar meteen bekroond als beste jeugdboek van het jaar. Dezelfde eer kreeg het in 2008 in Frankrijk en 10 jaar na verschijning is er pas de Nederlandse vertaling. Ook hier baart het