verdriet

In het eerste hoofdstuk van Krekel van Annet Schaap laat Eliza de namen van haar vijf broers op haar bovenbeen tatoeëren. Ze zet op haar huid ‘wat pijn doet’.  De broers zijn plotseling verdwenen, maar geven via de inktregels veelvuldig commentaar op haar doen en laten. Eliza is ervan overtuigd

De langste één minuut van Die Groothuis, illustraties Jantien Derks, Volt, 15+ De achttienjarige Mel slaapt nog met een knuffel, maar moet een ingrijpende beslissing nemen nadat ze er achter komt dat ze in verwachting is. "Ik snap niks van mezelf / hoe moet ik dan zoiets belangrijks weten." Wil

Een knuffel kan van levensbelang zijn. Als de nieuwe stiefzus van Jack zijn dierbare speelgoedvarken UV (UtVarken) uit het autoraam gooit is de jongen dan ook meer dan ontroostbaar. J. K. Rowling heeft in het hoofdstuk daarvoor onversneden duidelijk gemaakt hoe hoeveel steun Jack aan UV heeft. Ondanks zijn prille

Je zult maar gezegend zijn met zo'n mooie naam als Eva Eland. Ze studeerde tien jaar geleden aan de Rietveldacademie in Amsterdam in audioviseel design en heeft in februari 2018 het diploma MA Children’s Book Illustration bij de Cambridge School of Art gehaald. In Engeland verscheen haar eerste prentenboek When sadness

Zwart wit waar het zwart wit moet zijn, met steeds een klein rood accent dat staat voor de kleinzoon. Thomas draagt een rood petje en op de eerste prent in kleur zien we hem samen met opa aan de keukentafel tijdens een logeerpartij. Die nacht gaat opa dood. 'Zomaar,' zegt

Emiel is maar zes geworden. Zijn zusje Jette van tien weet zeker dat hij liever zeven zou zijn geworden. Of zeven met een nul erachter. In Slapen vissen? vertelt ze over de dag waarop hij stierf, over zijn begrafenis en over haar eigen 'woedewolken'. Ze haalt herinneringen op.  Bijvoorbeeld aan

'Die dit alleen maar opschrijft omdat het van zijn therapeut moet en daar enorm van baalt', staat er als ondertitel voorin dit boek van Susin Nielsen. Het  stamt uit 2012 en is haar vierde jeugdroman die in het Nederlands is vertaald na Woordnerd,  (genomineerd voor de Gouden Lijst 2018), Wij zijn allemaal

'Je vergeet die jongen zo als je daar eenmaal bent', voorspelt de moeder van Hazel als haar dochter in het Engelse Bournemouth als au pair gaat werken. In een gezin waarvan de moeder om onduidelijke redenen een time-out heeft genomen. Het onderwerp is taboe, alleen de 8 jarige Isaac refereert

Matthew heeft een obsessieve-compulsieve stoornis (OCD) ontwikkeld. Door de twee kinderen die bij een buurman logeren wordt hij 'de goudvisjongen' genoemd omdat hij altijd vanachter zijn raam naar de straat staat te kijken. Zijn smetvrees is van de zwaarste categorie.  Hij wast zijn handen tot bloedens toe, wel 36 keer

Jeugdboeken met een hoofdpersoon met autisme (of een verwante stoornis) balanceren niet zelden op het randje want er zijn valkuilen bij zo'n personage. De combinatie van het onvermogen tot communiceren, de soms bovenmatige intelligentie en een eigenzinnige kijk op relaties en de wereld,kan karakters voortbrengen die gierend uit de bocht