psychiatrie

'Wat weet je als je twaalf bent? Je weet niks, je weet geen bal. Je denkt dat je er alles van snapt. Maar dat is niet zo, neem dat van me aan". De verzuchting van Elmer op de eerste bladzijde van Groter dan de lucht, erger dan de zon de

Getekend verschijnt in de langzaam uitdijende stroom Slash-boeken die even leek te zijn opgedroogd maar nu weer een doorstart meemaakt, die vorig jaar inzette met Overspoeld van Gideon Samson over de tsunami. Boeken die zijn geschreven 'op basis van het waargebeurde levensverhaal van een bijzondere jongere'. Een ironische uitleg in

Adam komt zijn eigen huis niet meer binnen. Niet omdat hij geen sleutel heeft maar vanwege het ritueel dat hij van zichzelf uit moet voeren voordat hij over de drempel mag. Drieëndertig stappen achteruit, daarna eenentwintig vooruit, negentwinitig achteruit, enzo verder. De vernederende exercitie loopt steeds verder uit de hand

De beginzin is als een klap in het gezicht. 'Mama begint te stinken'. Niet zo gek, want ze komt al weken niet uit bed, sinds de vader van Arnold het huis heeft verlaten. Ze eet niet, ze drinkt nauwelijks en Arnold krijgt haar ook niet aan de praat. 'Mijn vader

'Woelie, dag Woelietje, mijn liedje. Hoe gaat het ermee? Kom je snel weer langs'. Zijn moeder belt met grote regelmaat vanuit de psychiatrische inrichting waar ze nooit meer weg zal gaan. Zijn vader heeft een slechte lopende telefoonwinkel, die vooral als dekmantel fungeert om illegale gokwedstrijden te organiseren. En Woelie

Als Cassie na haar bijbaantje in de dorpssupermarkt snel terugfietst naar huis om het naderende onweer voor te zijn, wordt ze klem gereden door een paar jongens die ze vaag kent van school. De jongens randen haar aan, Cassie slaat halfnaakt op de vlucht. Met deze onthutsende scene begint De

De ondertitel van Mijn zwarte hart is ´Niets zo angstaanjagend als de controle te verliezen´. Zo'n absolute stelling is discutabel maar Dorn toont in dit boek behoorlijke overtuigend aan hoe griezelig het is als de grens tussen waan en werkelijkheid vervaagt. Doro en haar moeder proberen een nieuwe start te

Met Dit is geen dagboek zette Erna Sassen zichzelf op de kaart. Het is een indringende jeugdroman over de zelfmoord van een moeder en depressiviteit, die nog altijd veel wordt gelezen, ook voor de leeslijsten op school. Dik drie jaar later ligt er een volgende young adult roman van Sassen:

Ze heeft ook een periode alleen maar zwart gedragen, toen dacht iedereen dat ze gothic was. Op dit moment draagt ze alleen blauwe kleren, daar wordt ze rustig van. Alles moet blauw, ook de sokken en haar onderbroek. Nikki pakt alles drastisch aan, met nogal eens een averechts effect. Ze

De titel is briljant, dat voorop. Ivan, de hoofdpersoon, stelt zich voor hoe er in een boekwinkel om gevraagd wordt.: 'Heeft u dat stomme boek in huis?'. 'Welk boek?'. 'Dat stomme boek.' De boektitel komt voort uit pure pissigheid. Ivan moet voor een schoolopdracht een boek schrijven en dat valt