Prentenboek

Drie prentenboeken waarin wordt ingespeeld op de al veel langer lopende, maar de laatste jaren in alle heftigheid opgelaaide, debat over de uitstraling en betekenis van Zwarte Piet. Waarbij het om huidskleur én zijn rol in het verhaal gaat. Sjoerd Kuyper neemt het meest nadrukkelijk afstand van de knechtenrol door

Uil is de zon kwijt. Dat komt zo: hij heeft de afslag in de boom naar zijn eigen hemelbed gemist en is per ongeluk op een donkere zolder terecht gekomen. De lezer weet dat maar uil is zich nergens van bewust en blijft zich maar afvragen waar de zon blijft.

Kinderen willen meestal net een stapje verder dan ouders verantwoord vinden. De grotere schommel, de hogere glijbaan of toch wat later thuiskomen. Het prentenboek Grote kleine potvis apelleert aan die wensen en dilemma's. Potvis wil diep de zee in want misschien is daar wel iets gek of geheims maar zijn

Het boek wordt aangeleverd in een langwerpige doos, met een beetje fantasie een kist, wat de nieuwsgierigheid prikkelt. Wat zit er in die kist? is een afwijkend prentenboek dat voor de vormgeving in de prijzen zou kunnen en mogen vallen. Die prijs zou dan voor de maker, Pieter Gaudesaboos zelf,

Midden in de nacht, in mijn tuin van de Fransman Séverin Millet (je ziet meteen dat hij van origine grafisch ontwerper is) is het waard om uit de gestage stroom van prentenboeken te lichten. Als de maker erin slaagt een spannend verhaal te vertellen zonder tekst, dan maak ik een

'De vier zusjes Vaalgier hebben vuil opgehaald. Nu zijn ze op weg. Hun vuilwagen maalt'. Diverse dieren komen in een grote wagen aangereden, van een shovel en hoogwerker tot een enorme oplegger. Die laatste is van Poeha, de pauw, die niet kan wachten zijn volle truck aan de anderen te

Houtje is een houten blokje met beentjes en blauwtje een blauwe vogelachtige vorm. Ze zijn beide te zien op schilderijen van Karel Appel in het Stedelijk Museum. De figuurtjes besluiten het hazepad te kiezen en trekken de wereld in . Die wereld is nogal groot en ze verdwalen maar komen

Wim Hofman inderdaad. Dat is even geleden dat we iets van deze grote schrijver en tekenaar hoorden. Hij maakte nu een boekje in de reeks voor het Haags Gemeentemuseum bij een tentoonstelling van ook een grote kunstenaar: Mark Rothko. Hofman wil met Puzemuze of op weg naar Rothko volgens het

'Bij ons in de familie zijn we allemaal, van de jongste tot de oudste, heel erg muzikaal. Ikzelf kan prachtig zingen, solo of in koor. Kom, dan stel ik mijn familie zingend aan je voor!'. Oma Cootje roert de trom, Tante Tia houdt van haar oude jazztrompet, Oom McDonald tovert

Vooral de guitige rood-geelgestreepte sokjes, handschoentjes en staart van Kleine Muis vallen op. Alsof hij fan is van een voetbalclub.  Het onderscheidt het beestje en geeft hem net nog iets meer persoonlijkheid. Horáček schreef in 2006 het eerste boek over Kleine Muis (Kleine Muis zoekt een huis) dat twee jaar