illustraties

Wie van verzorgde boeken houdt, is bij de kleine uitgeverij Loopvis aan het goede adres. Kosten noch moeite worden bespaard en dat levert naast enkele fraaie kookboeken nu het tweede prentenboek op. Met als toevoeging een aantal plakprentjes om een nieuwe cover te maken. Dat klinkt misschien wat truttig maar

Voorleesboeken zijn er in alle soorten en maten. Zelfs boeken zonder tekst kun je goed voorlezen. JaapLeest selecteerde zeven pas verschenen voorleesboeken. *** Moemf heeft een vriend, tekst Annette Herzog, vertaling Linda Bertens, illustraties Ingrid en Dieter Schubert, uitgeverij Lemniscaat, 5+ Iedere avond een ander voorleesverhaal over dezelfde personages. Met Moemf heeft

De Fransman Bernard Granger mocht onder de naam Blexbolex al veel successen op zijn conto schrijven. Hij publiceerde een indrukwekkende reeks graphic novels en kinderboeken waarvoor hij veelvuldig werd bekroond. In Nederland kreeg hij in 2011, niet geheel omstreden, het Gouden Penseel, voor Seizoenen. Dat was meteen de laatste keer dat

Het gaat niet bepaald om nieuw werk in Als de sterren zingen, de verhalenbundel van Tonke Dragt, waar door liefhebbers met smart naar is uitgekeken. Slechts vijf van de zesentwintig verhalen zijn nooit eerder gepubliceerd.  Het wachten was al die jaren op De weg naar de cel, het vervolg op

Uit het enorme aanbod van nieuw verschenen boeken selecteert JaapLeest de aanraders. Dit keer zeven prentenboeken. *** Roza, rozeur, ingenieur - Andrea Beaty, illustraties David Roberts, vertaling: Edward van de Vendel, uitgeverij Nieuwezijds, 4+ (8.0) Het boek is geïnspireerd door Roza de Klinknagel (Rosie the Riveter), een verzonnen meisje dat

Deef woont bij zijn moeder en doet vaak leuke dingen met zijn vader die ergens anders woont. Toen ik van Joke van Leeuwen begint overrompelend sterk met  het maken van een mislukte tekening van die vader. In zijn hoofd zie hij er heel mooi maar op de tekening is het

De poppen. Ik dacht niet dat ik aan ze ging wennen. Ted van Lieshout schrijft er zelf over dat hij foto's wilde van poppen die niet snoezig zijn. Dat is zeker gelukt, ze zijn eng en aanvankelijk onprettig om naar te kijken. Dat komt vooral door de knikkerogen waarmee ze

Thornhill lijkt een dikke pil en dat is het ook maar de leestijd blijft beperkt doordat bij benadering driekwart van het ruim 500 pagina's tellende boek uit illustraties bestaat (waarvan ook nog eens veel zwarte pagina's). Een graphic novel gecombineerd met een psychologisch en mysterieus verhaal.  Het is verhaal van

Het magnum opus van Marit Törnqvist lijkt met de verschijning van Het gelukkige eiland voltooid. Het is het laatste deel van een drietal boeken dat over een periode van ruim twintig jaar verscheen.  Na Klein verhaal over liefde (Zilveren Griffel, 1995) en Wat niemand had verwacht  (2009). Het maakproces nam veel tijd in beslag

Een aardig spelletje bij een bundel waar meer auteurs aan meewerkten, is om te raden welk gedicht bij welke schrijver hoort. Is het een Bette Westera of een Koos Meinderts, of is het een vers van Sjoerd Kuyper of toch van Hans & Monique Hagen? De verschillen zijn subtiel maar