Familie

'Ze maakt het gewone bijzonder', schreef ik twee jaar geleden over het spectaculaire prentenboek Naar de markt van Noëlle Smit waarin ze al haar registers opentrok en waarmee ze verraste. Het leidde niet tot de verwachte prijzen maar wel tot een opvolger waarin Smit de lijn grotendeels doortrekt. In In de tuin

Renée Watson won met Stukjes van mezelf  in 2018 de Coretta Scott King Award, een kinderboekenprijs die is vernoemd naar de weduwe van Martin Luther King. Ze kaapte de award voor de neus weg van twee van de belangrijkste zwarte kinderboekenauteurs van dit moment: Angie Thomas (The hate you give)

Het is bijna onmogelijk om niet uit dit boek te blijven citeren. Op vrijwel iedere pagina staat een zinnetje dat er om smeekt onthouden te worden. 'Lezen is denken met het hoofd van een ander', is er zo eentje. Of: 'Het leven is een blokje om. Meer niet'. Of: 'Familie is

The secret garden was na direct na verschijning in 1911 geen groot succes. Pas na zo'n twintig jaar werd het boek van Frances Hodgson Burnett op waarde geschat en dat is na meer dan honderd jaar nog steeds zo. In Nederland werd De geheime tuin uit 1983 van de antroposofische uitgeverij Christofoor

Voor het eerst wordt de jaarlijkse Maand van de Filosofie in april begeleid door een kinderboek, dat dan weer niet door een kinderboekenauteur werd gschreven. Abdelkader Benali schreef Mijn broer en ik ,dat alleen al vanwege de fraaie cover de schamele € 3.95 waard is. Amira is het zat dat haar

Kameel wordt op een dag wakker in een dierentuin en dat is geen pretje. Hij voelt zich alleen en denkt aan thuis; aan de kudde, de tenten en de graasplekken. Gelukkig is daar al vrij snel een jongetje dat luistert naar de naam Vos en met wie hij kan praten.

De geschiedenis van Jane Doe is het debuut van Michael Belanger, een docent geschiedenis op een middelbare school in Connecticut. Hij schreef een klassieke young adult roman met een hoofdpersoon die de aansluiting bij zijn leeftijdsgenoten mist, wel één goede vriend heeft en in therapie zit. Dat is grofweg het

Het eerste deel (De oorlog die mijn leven redde) was even aan de aandacht ontsnapt maar we werden er in De Grote Vriendelijke Podcast gelukkig op gewezen door Janneke Schotveld. En toen kwam er een volgend deel uit: De oorlog die ik eindelijk won. Ze zijn los van elkaar te lezen,

Etnische profilering is al wat langer onderwerp van maatschappelijk debat maar onlangs vielen mij de schellen opnieuw van de ogen, na het kijken van de documentaire Verdacht. Hierin vertelt een aantal mannen met een etnische achtergrond (het zijn altijd mannen) over hun veelvuldige en soms schokkende ervaringen met de politie.

De vloek van de vliegende olifantes is het tweede boek in een drieluik van Kate DiCamillo over drie vriendinnen, die prima los van elkaar gelezen kunnen worden. In het eerste deel Neem mijn hand stond Raymie in het middelpunt, nu staat Louise centraal, en er moet nog een deel over Billie,