Kinderboek

Er zit een heel leven in het hoofd van Opa, dus het is logisch dat er wel eens wat kwijtraakt. Dat zegt Sofie tegen haar ouders als die zich zorgen maken om de vooral geestelijke gesteldheid van de man bij wie hun dochter een deel van het jaar woont. Ze

Het is een  van de mooiere liefdesverklaringen uit de jeugdliteratuur. 'Niet iedereen heeft dezelfde hersenen maar jij hebt de interessantste hersenen die ik in mijn hele leven ben tegenkomen', zegt Chris tegen Martin. Die laatste is bijvoorbeeld  geobsedeerd door getallen, hij moet zijn erwten tellen voor hij ze op gaat

Het bulkt van de tegenstellingen in Het touw en de waarheid van schrijver Marco Kunst en illustrator Jeska Verstegen. Er zijn twee zeemonsters die elkaars tegenpolen zijn: een logge walvis en een flexibele octopus. Maar het wordt vooral weerspiegeld in de hoofdpersonen: Ylan woont op een rotsig eiland in het

'Een aandoening waardoor de normale gang van zaken wordt bemoeilijkt.' Struikmeisje begint met de definitie van een stoornis, dan is het maar duidelijk waar het over gaat. De normale gang van zaken in het leven van Evie zou zijn dat ze naar school gaat en afspreekt met vrienden en vriendinnen.

Tante Denise wil nog wel een stukje koek, waarop tante Rigoni zegt: 'Lariekoek zul je bedoelen'. De familieleden kibbelen er op Koninginnedag gezellig op los tijdens de festiviteiten in het park. Liefdevol vangen ze vliegen af en betwisten elkaars herinneringen. Als een van de kinderen  graag een ijsje wil, brengt

Eind jaren zestig schreef Tonke Dragt al een jeugdboek over robots. In ‘Torenhoog en mijlenbreed’ (Leopold, 1969) nemen huisrobots taken van mensen over. Dat boek is  overduidelijk sciencefiction, een verre toekomstroman die zich afspeelt in een denkbeeldige stad, die weinig gelijkenissen met onze wereld vertoond. De laatste jaren verschijnen er

In dit boek mag je zelf weten of de hoofdpersoon een jongen of een meisje is, staat op de achterflap van Nout & ik in de razende ruimte van Fleur Doornberg Puglisi. Het maakt nieuwsgierig als het met zo'n nadruk wordt vermeld. Blijkbaar is het daarmee een kenmerk van het

Stel je toch voor dat niemand zou zien hoe mooi de wereld er bij ligt, denkt Zebedeus ergens halverwege het boek. 'Wat ben ik blij dat ik er ben', verzucht hij. Een wereld die niet gezien wordt, zou het niet lang volhouden. Zebedeus is over het algemeen goed gehumeurd en

Rien Poortvliet heeft eindelijk een opvolger en ze heet Loes Riphagen. Geintje natuurlijk. Rien is Rien en Loes is heel iemand anders, maar ze delen een fascinatie voor de kleine puntmutsjes. Riphagen heeft al heel lang een voorkeur voor het tekenen van miniwezentjes, al dan niet aan de fantasie ontsproten.

Edward van de Vendel is de bedenker en aanjager van de Tijgerlezen-serie die met het succes het zogenaamde AVI-lezen naar een ander plan heeft getrokken. Niet langer voorspelbare en matig geschreven boekjes volgens een vast schema, maar speels en origineel en veel aandacht voor de illustraties. Beginnende lezers worden serieus