ziekte

Tyson is gisteren op zijn wang gezoend door een jongen. 'Bij het kraantje, na het eerste uur. Gym. Op zijn wang. Maar zo dicht bij zijn mond dat het telde'. Het was een beetje raar maar niet heel erg. Behalve dat iemand het had gezien waardoor binnen korte tijd de

Toen Vita op haar zevende uit het ziekenhuis kwam 'kon ze vleesmessen met een elegante boog rechtop in een pakje boer aan de andere kant van de kamer laten landen'. Ze herstelt goed van de polio en alhoewel ze kreupel blijft, kan het Engelse meisje zich goed door New York

Op een dag heeft Mimi al haar kleren omgekeerd aan. Als kleindochter Iris haar op wijst, verklaart ze prompt dat het 'binnenstebuitendag' is. Reden voor Iris om er dan ook maar zo bij te gaan lopen. Als je oma steeds vreemdere dingen gaat doen valt het niet mee om zelf

Als je beste vriendin niet meer op appjes reageert en zelfs de berichten niet leest. Zivan drijft Joshua tot wanhoop. De twee kennen elkaar vanaf de kleuterschool en kunnen met elkaar lezen en schrijven. Er is niemand bij wie de 15-jarige Joshua zich meer op zijn gemak voelt dan Zivan.

'Ik ben hier, maar ik ben hier helemaal niet'. Totaal ergens anders willen zijn dan waar je bent. Heimwee is niet vaak zo intens beschreven als in Elektrische Vissen van de Duitse auteur Susan Kreller, die er in in 2020 in haar eigen land de katholieke jeugdboekenprijs mee won en werd

Anderhalf jaar geleden was hij er ineens: Davide Morosinotto. Een Italiaanse jeugdboekenschrijver van wie het debuut Het mysterieuze horloge van Walker & Dawn  in het Nederlands was vertaald. Een opvallende en meeslepende jeugdroman. Vorig jaar verscheen Twee fonkelrode sterren in de blinkend witte sneeuw in vertaling en nu is het laatste deel van wat

Les Petites Reines werd in 2015 tot beste Franse jeugdroman van het jaar gekozen en is nu door Eva Wissenburg vertaald in het Nederlands als De zomer die we Parijs bestormden.  Een opmerkelijk boek over het door social media op scherp gezette schoonheidsideaal onder meisjes. Drie meiden worden in een

Op de cover staat een foto van een pistool in een gebreide hoes. Een sterk beeld waarin kracht, geweld en zachtheid samenkomen en dat is precies waar Toen ik de sterkste was over gaat. Het is het debuut van Jason Reynolds, dat zeven jaar geleden verscheen en nu in het

Friet neemt graag dieren mee naar huis die ze heeft gevonden op straat. Een egel, een muis, een poes, een schildpad. En op een dag een man die ze van het fietspad afplukt en die ze meneer Fritz noemt. Hij weet niet hoe hij heet en waar hij woont en

Het leven is een zoutloze soep geworden nadat dat de vader van Pelle is overleden. Hij is bang dat zijn moeder altijd verdrietig blijft en nooit meer zal lachen. Ze lijkt zich vast te bijten in haar cocon van rouw en Pelle stikt bijna. 'Ik wacht al een hele poos