‘1300 bommen in 13 minuten. Over de zoektocht van een 13-jarige jongen vlak na het bombardement van Rotterdam’ van Marte Jongbloed, Luitingh Sijthoff, 10+
1300 bommen in 13 minuten beschrijft het bombardement op Rotterdam in de meidagen van 1940. Het is een nieuw deeltje in de reeks compacte boeken van Marte Jongbloed over belangrijke momenten in de geschiedenis. Ze kiest telkens voor het perspectief van een kind en blijft dicht bij de kern van de historische gebeurtenis. In Gevaarlijk water beschreef ze de watersnoodramp; Gevangen in de stad gaat over het beleg van Leiden aan het begin van de Tachtigjarige oorlog. De oorlog van mijn vader (eerder verschenen als Mijn vader in de mottenballen) speelt zich recenter af, tijdens de koude oorlog.
Het verhaal over het bombardement op Rotterdam wordt beschreven vanuit de ogen van de dertienjarige Joop. Hij is net op pad met een boodschap als de stad verandert in een vuurzee. ‘Waar moet je schuilen als alle gebouwen om je heen kapot zijn.’ In korte zinnen vangt Jongbloed de eerste paar uren waarin het licht is veranderd en de zon niet meer lijkt te schijnen. ‘De enige die zijn weg nog weet te vinden is de Maas, die stroomt rustig verder in dezelfde richting als altijd’.
Joop wordt op wonderbaarlijke wijze niet geraakt en ontmoet in de chaos het meisje Marie dat een beetje verdwaasd rondloopt. Ze werd bedolven onder een gevel maar stond net op de plek van het open raam. Niemand kan de stad nog redden, zegt ze tegen Joop, maar de stad heeft hen wel gered. Het is een optimistische toets tussen de puinhopen. Misschien niet heel geloofwaardig in die eerste uren, maar passend bij het verhaal dat inspeelt op de ‘niet lullen maar poetsen’-mentaliteit van de Rotterdammers.
Jongbloed legt de nadruk niet op de gruwelen, maar op de dingen die er nog wel zijn. Joop gaat op zoek naar zijn broer en vindt hem ook nog. Misschien niet heel geloofwaardig, maar wel fijn. De dieren uit Blijdorp lopen door de stad en Joop heeft ook het kostbare horloge nog dat hij van zijn overleden vader heeft gekregen. Hij geeft het in bruikleen aan Marie, van wie hij afscheid neemt, maar die hij ook weer terug ziet. Net als in de andere geschiedenisboeken van Jongbloed ligt de nadruk op de veerkracht en flexibiliteit van kinderen. Zij staan weer op en gaan verder.
Jonge lezers maken in kort bestek kennis met een geschiedkundige gebeurtenis van belang, waarbij de feiten kloppen, maar niet de overhand hebben, en dat is een te verantwoorden keuze.
