close
Dé recensiesite over jeugdliteratuur
15+

Over een geitje en een wolf

Erna Sassen Zonder titel Jeugdboek
Leopold
Martijn van der Linden
Waardering: 9.0

Als je beste vriendin niet meer op appjes reageert en zelfs de berichten niet leest. Zivan drijft Joshua tot wanhoop. De twee kennen elkaar vanaf de kleuterschool en kunnen met elkaar lezen en schrijven. Er is niemand bij wie de 15-jarige Joshua zich meer op zijn gemak voelt dan Zivan. Zij werd geboren tijdens de vlucht van het Irakese gezin naar Nederland. In haar puberteit besluit haar vader dat de familie terug gaat en dreigt Zivan uitgehuwelijkt te worden. Ze komt samen met haar moeder terug als haar tante in Nederland borstkanker heeft en dat is de periode waarover dit boek gaat.

Erna Sassen laat een boze en verdrietige Joshua schrijven, appen en schetsen in een poging te begrijpen wat er met zijn beste vriendin aan de hand is. Schetsen ook vooral, want in tekenen kan hij het best zijn gevoelens uiten. Gouden Penseel-winnaar Martijn van der Linden neemt de schetsen voor zijn rekening die een wezenlijk onderdeel van het verhaal vormen, soms bestaat uit een hoofdstuk uit een tekening. Joshua verbeeldt zichzelf al wolf en Zivan koos voor een geitje. Het sterke geitje van Zivan beschermde zijn wolf tegen ‘chaotische schoolreisjes en klassikale kerstdiner met kotspartijen. Het bleef altijd dicht bij hem in de buurt’. Toen Zivan naar Irak vertrok werd Joshua hem echt, die wolf . ‘Toen begon het huilen en het grommen’.

Erna Sassen ontpopte zich in haar indrukwekkende cross-over romans Dit is geen dagboek en Er is geen vorm waarin ik pas tot puberfluisteraar en die lijn ontwikkelt ze door. Joshua is een angstige en sterke neuroot die in al zijn eigenschappen tot leven komt. Na dit boek mag er ook nog het etiketje vmbo-versteher bij. Joshua komt in een klas met Sergio en Dylan terecht, twee getatoeëerde kickbokser voor wie hij terugschrikt maar die toch niet het ergste met hem voor blijken te hebben. Vol humor en directheid beschrijft ze de omgang tussen de stoere jongens met de deuken die ze in hun jonge leven al hebben opgelopen. Fantastische personages van vlees en bloed om wie je niet anders kunt dan hardop lachen

Weinig auteurs kunnen zich zo in de gedachten van jongeren verplaatsen als Erna Sassen. Haar taal is rauw en direct  maar tegelijk kwetsbaar en humoristisch. De dialogen zijn krachtig en de monologues intérieur van Joshua meeslepend en overtuigend. De lezer zit in het hoofd van Joshua die vormt probeert te geven aan zijn verdriet. Opnieuw speelt kunst daarin een rol, dit keer de schilderijen van o.a. William Turner en Euan Uglow. Het klasbezoek aan het Rijksmuseum waarin Sergio en Dylan ongefilterd commentaar geven op Rembrandt, gaat in het laatje ‘grappigste scenes uit de Nederlandse jeugdliteratuur’.

Bijna alles klopt aan Zonder titel.  De titel, die verwijst naar de tekening van Zivan het geitje op de cover, is misschien nog wel het minst geslaagd aan deze actuele roman waarin het persoonlijke uitstijgt boven de maatschappelijke problemen. Sassen zoomt niet in op de grote onderliggende thema’s zoals de cultuurverschillen en de daaruit voortvloeiende onrechtvaardigheid die Zivan treft. Maar door de ogen en vooral door het potlood van de verdrietige Joshua, met wie haar leven verknoopt is, levert ze toch ongenadig commentaar.

Een verbijsterend goed geschreven boek van een schrijfster die zich maar door blijft ontwikkelen.

In de 41e aflevering van de Grote Vriendelijke Podcast vertelt auteur Erna Sassen over de totstandkoming van Zonder titel. 

Tags : Andere landenEcht gebeurdFamiliehumorillustratiesjeugdboekkunstLiefde en vriendschapmoedermulticultioudersproblemenschilderijSchoolvaderYoung Adultziekte