‘Magnolia Wu, de sokkendetective’ van Chanel Miller (tekst en illustraties), vertaling Nhung Dam, 8+
Weessokjes noemen we ze thuis. Niet echt een goede benaming, het zijn eerder verweesde sokken. Die sokken waarvan de tweelinghelft op wonderbaarlijke wijze is zoek geraakt. Er verscheen al een grappig kinderboek waarin het fenomeen wordt verklaard: De sokkenvreters.
Magnolia Wu Sokkendetective is een veel gelaagder, psychologisch verhaal over de dochter van de uitbaters van een wasserette in New York. Daar hangen aan een prikbord de eenzaam overgebleven sokken en Magnolia besluit om de rechtmatige eigenaren van de sokkenparen op te sporen. Een geestig gegeven dat tot bijzondere ontmoetingen leidt met mensen die anders zijn dan ze lijken. Die vervelende jongen van school heeft bijvoorbeeld een onvermoede andere kant.
Magnolia wordt geconfronteerd met haar eigen vooroordelen. Op haar beurt weet ze als meisje van Chinese afkomst maar al te goed hoe discriminatie voelt. Als er ‘Ga terug’ op een gevel van een Aziatisch bedrijf wordt gekalkt, is dat een ‘boodschap die ze vaker voelt’. We nemen van alles aan over anderen zonder dat we ze maar iets gevraagd hebben, stelt ze vast.
Schrijfster Chanel Miller, die zelf de lekker maffe tekeningen maakte, heeft een bijzonder levensverhaal. Haar anonieme getuigenis over een verkrachting ging viral en leidde tot wereldwijde media-aandacht. Later publiceerde ze er onder haar eigen naam een boek over en nu is er haar eerste eigenzinnige kinderboek, waarin haar Aziatische afkomst een rol speelt. Ze dook in de wereld van de Chinese wasserettes, een typisch New Yorks fenomeen. Veel eigenaren hadden het tijdens de pandemie zwaar, mede vanwege anti-Aziatisch geweld.
De sokkendetective is te lezen als een zelfbewuste en vrolijke reactie daarop. Magnolia Wu is een meisje om direct in je hart te sluiten. Onzeker, grappig en openhartig. Ze neemt haar nieuwe beste vriendin op sleeptouw door New York. Die woonde tot voor kort in Californië en voelt zich ontheemd. De onzinnige ruzie die ze tijdelijk uit elkaar drijft leidt tot een ontroerende verzoening die het hoogtepunt van het verhaal vormt. Magnolia raakt daarbij ook in gesprek met haar moeder die hard werkt, maar haar dochter duidelijk maakt dat hun gezin ondanks alles als winnaar uit de bus komt.
Een mooie boodschap die is verpakt in een opgewekt en origineel verhaal dat duidelijk maakt dat we verder moeten kijken dan onze neus lang is. Mensen bestaan immers uit een heleboel onverwachte lagen en verhalen, die we niet altijd meteen zien.
