Sprookjes

Het draait allemaal om een schilderij waarop geen lijn of penseelstreek is te zien. 'Een dunne laag goud lag als een blinkend waas over het paneel'.  Het is een volmaakt schilderij waar veel mensen op afkomen. Van de rijke koopman, de maangodin, de hogepriester tot en met zelfs de keizer

Ieder meisje wil prinses zijn, en dat zal er de komende maanden niet minder op worden nu Nederland nog meer in de ban van Maxima raakt. Jacques Vriens en Annet Schaap maakten dit prinsessenboek al toen er nog geen duidelijkheid was over de kroning in april. Bella is een leuk

Tja, wat moet je over dit boek zeggen? Dat het een wonder is dat al dit knip-en stanswerk op de vierkante millimeter minder dan dertig euro kost? Dat het met de grote K van Kunst en Knap is? Dat ik me afvraag wat kinderen hiervan vinden? En dat ze er

Een Sinterklaasboek waar geen mijter, zwarte piet, boot of pepernoot in voor komt. Feitelijk ook geen Sinterklaas, al is de vader van de drie jongens die in de pekelton geraken ,de goedheiligman in Wie klopt daar? van Bart Moeyaert. De Vlaamse auteur nam één van de legenden over Sinterklaas en

Tante Cornelia duikt zo nu en dan op in vermomming. Het duurt soms even voor Appie-Happie (die officieel Albert Cornelis heet) het doorheeft en dat zijn angstige momenten. Want je zult maar als je uit het zwembad komt een monster zien staan: een rode draak met twee staarten, zeven poten

Alain Verster maakte als illustrator een verpletterende indruk met zijn prenten voor De duif die niet kon duiken. Een debutant met een geheel eigen stijl die met zijn tweede album gelukkig de verwachting waarmaakt. Verster gaat door in dezelfde lijn en al is de verrassing nu minder, zijn prenten blijven

´Een sprookje over kinderen hebben en van ze houden´, staat achterop Takkenkind en het is onwaarschijnlijk dat deze erbarmelijk slechte zin door Gerda Dendooven zelf is geschreven. Dendooven formuleert normalitair een stuk beter al is dit boek geen stilistisch hoogstandje. Takkenkind is een klassiek sprookje over een man en een

Hoe meer Lilita aan haar verdwenen vader denkt, hoe groter haar gewei wordt. Ze perst al de gedachten aan haar vader naar buiten, en dat zijn er zoveel dat de uitstulpingen op haar hoofd steeds groter worden. Dit sprookjesachtige gegeven doet meteen aan het werk van Paul Biegel denken en Jef

De sleuteldrager doet in veel denken aan De brief voor de Koning van Tonke Dragt maar komt ook maar niet een beetje in de buurt van het vertel- en verhaalniveau van deze belangrijke schrijfster. Dat is geen schande, want het boek van Dragt is één van de kroonjuwelen van de

De huishoudelijke taken zijn prima verdeeld: hij schrijft en zij tekent. Het echtpaar Meinderts/Fienieg hoeft de deur niet uit voor overleg maar kan gezamenlijk in slaap vallen en ontwaken met hun projecten tussen hen in. Ze leverden al vele prima prentenboeken af, met Het regent zonlicht als één van de