scheiding

'n Goeie dag vir boomklim is de oorspronkelijke Zuid-Afrikaanse titel van het boek van Jaco Jacobs dat in het Nederlands is vertaald als Een mooie dag om in een boom te klimmen. Een gevierde auteur in eigen land die meer dan 170 boeken schreef maar nu hij voor de Carnegie

De tweeling Lara en Joeri rept in de weken erna over 'het fatale toetje'. Het was immers tijdens de appelcake met aardbeien dat hun vader de bom op tafel gooide: 'We moeten iets met jullie bespreken'.  Het is niet het goede moment, volgens de moeder, maar volgens de vader is

'Ze kennen me bijna vijftien jaar en nog snappen ze niet wie ik ben!' Dat je ouders je totaal niet begrijpen en van een andere planeet lijken te komen. Dat is een van die kernen van de puberteit waar Dolf Verroen zijn vinger op legt in de bundel Ik ga

Valentijn heeft veel van wat zijn jongere broer Benjamin niet heeft, vindt Benjamin zelf.  Valentijn is knap en populair op school, hij maakt gemakkelijk vrienden en krijgt natuurlijk de hoofdrol in de schoolmusical. Benjamin is in bijna alles het tegenovergestelde, vindt hij zelf. Hij is de verteller en ik-figuur in

Op de cover staat een foto van een pistool in een gebreide hoes. Een sterk beeld waarin kracht, geweld en zachtheid samenkomen en dat is precies waar Toen ik de sterkste was over gaat. Het is het debuut van Jason Reynolds, dat zeven jaar geleden verscheen en nu in het

Op de covertekening zit een meisje op de maan. De slaapkamer in het huis van haar moeder heeft twee ramen naast elkaar. Als kleuter rende Bea van het ene naar het andere raam om bij het ene raam te roepen: 'maan' en bij het tweede: 'ande maan'. Als tiener bedenkt

Als je hond degene is op wie je altijd kunt vertrouwen. Die er voor je is als je ouders gaan scheiden én na de dagelijkse pesterijen op school. Dan komt het besef van de sterfelijkheid van je dierbare viervoeter als een mokerslag aan. Lukas bedenkt dat hij nog een aantal

"Iemand die voorgoed vertrekt, laat een andere stilte achter dan iemand die van plan is 's avonds gewoon weer thuis te komen", constateert Charlie op de eerste bladzijde van Leugenaar Leugenaar. Haar vader gaat er vandoor op de ochtend van haar dertiende verjaardag. Als een donderslag bij een soort van

Als ik later groot ben, ga ik met mijn moeder trouwen, zodat ze altijd bij me blijft, in voor- en tegenspoed. Er zijn op deze wereld vast geen lievere mevrouwen. Ik moet het haar nog vragen, maar mijn vader vindt het goed. Onbevangen zijn ze soms, de kinderen in Uit

Ze is er klaar mee dat ze altijd bang is. 'Bang voor die man, bang om mijn moeder dingen te vragen, om haar pijn te doen'. Eva is dertien en wil weten wie haar biologische vader is. Haar moeder is er zwijgzaam en nukkig over en komt amper met informatie