Querido
Karst-Janneke Rogaar
Na de laatste bel, loopt Raaf de school uit en slaat bij het eerste kruispunt linksaf, waar hij rechts zou moeten gaan om thuis te komen. ‘Het was een rotdag en mijn moeder is er niet’ is daarvoor de eenvoudige verklaring. Het gebeurt op een maandag en dat is wellicht niet helemaal toevallig. In Gibbe en de maandagman van 2016, vertelt Evelien de Vlieger samen met illustrator Karst-Janneke Rogaar, over een enigszins vergelijkbare en minste zo merkwaardige dwaaltocht, met ook een hoofdrol voor de maandag. De boeken zijn los van elkaar te lezen maar niet los van elkaar te zien.
Maandagen zijn sowieso rotdagen en zijn moeder is er weer eens niet omdat ze zogenaamd op een geheime missie is gestuurd. Raafs vader is sowieso altijd nogal afwezig. Raaf zit niet lekker in zijn vel: hij is bang dat zijn ouders gaan scheiden en wordt op school gepest door ene Benni. Na die bewuste, verkeerde afslag volgt een reeks toevallige ontmoetingen met onder meer een bewaker, een punker, een pizzabezorger en een dame met papegaai. Uiteindelijk komt de politie er ook nog aan te pas en wordt Raaf herenigd met zijn ouders. Zijn leven ziet er daarna ineens anders uit. Zijn moeder is weer thuis en hij weet zeker dat hij van die pestkop geen last meer heeft.
Opnieuw een eigenzinnig boek van De Vlieger over een jongen met een associatieve gedachtenwereld die net even de aansluiting met het echte leven lijkt te missen. Zonder dat hij daardoor een probleemgeval is. Hij leeft in zijn eigen wereldje en de lezer trekt een dagje met hem op, en dat is helemaal niet onprettig. Zoals Raaf zijn er zoveel kinderen; het is in hun wereld niet altijd duidelijk wat echt en wat fantasie is. Ze zijn een tikje solistisch en dromerig en je zou er het labeltje ‘anders’ op kunnen plakken, maar laten we dat vooral niet doen.
Evelien De Vlieger geeft overtuigend een stem aan zo’n jongen en heeft in Karst-Janneke Rogaar een net zo eigengereide partner gevonden die in haar illustraties in de steunkleur blauw de juiste toon voor dit verhaal weet te vinden. Beetje vreemd, maar wel lekker.