‘Op een dag hadden de bazen zomaar iets nieuws’. Hond Fabeltje moet erg wennen aan het nieuwe huisgenootje. Hij mag op de bank, het bed en zelfs binnen poepen. ‘En het kon niet eens mooi zitten’. Iedereen komt kijken naar de schattige baby. De oude buurman waarschuwt de kleine niet teveel lawaai te maken: ‘Pas maar op, of je gaat naar de wolven’.
Anna Woltz is moeder geworden van een jongetje dat Benjamin heet, net zoals de baby in dit boek. Het is dan ook geen toeval heten dat haar eerste nieuwe boek tijdens het moederschap een prentenboek is, een primeur in haar carrière. We kennen Woltz vooral van psychologische kinder- en jeugdboeken en in september verschijnt het Kinderboekenweekgeschenk van haar hand: Haaientanden.
Hond Fabeltje neemt de vermaning van de buurman letterlijk en gaat op een nacht met baby Benjamin op naar een groepje wolven. Die staan verlekkerd te kijken naar dit fijne hapje en vragen zich af hoe het zal smaken. Fabeltje realiseert zich ineens dat de baby geen lekkernij of speeltje is maar een puppy en neemt Benjamin mee terug naar huis. Het kan best samen, een hond en een baby. Al blijft het voor Fabeltje van levensbelang dat de baasjes, die overigens buiten beeld blijven, hem heel lief blijven vinden.
Een ronde tekst met een kop en een staart (…) waar ruimte voor verbeelding en interpretatie in zit. Misschien wel iets teveel want de kern van het verhaal blijft wat in het midden hangen en de opzet komt iets te bekend voor. De impact van de komst van een baby is een beproefd thema, met dit keer het perspectief van een huisdier. De kleine indringer wordt geaccepteerd wordt, als Fabeltje hem een plekje op zijn troon van kussens gunt. Daar horen we de auteur over haar eigen kindje praten: het snoezige halsje en de spekwangetjes.
De Schuberts verrassten de afgelopen jaren met albums waarin ze nieuwe dingen uitprobeerden (Konijnentango en Het ei) maar zijn hier weer terug bij hun vertrouwde stijl. Alleen de wolven hebben een interessant oplichtend lijntje. Baby Benjamin is helaas nogal fantasieloos getekend. Voor de rest zijn het de kleuren en afbeeldingen die we van het echtpaar gewend zijn. Vooral enkele van de natuurprenten zijn meer dan de moeite waard.
Welkom terug moeder Woltz, het wachten is op het boekenweekgeschenk.
Anna Woltz en Ingrid & Dieter Schubert: Naar de wolven, Uitgeverij Querido. Cijfer JaapLeest: 7,5
