Gottmer
Het laatste hoofdstuk van Drama Queen, waarin Angel 15 is, wordt ingeleid met een citaat uit het liedje I Kissed a Girl van Kate Perry. ‘And i like it’ zingt Perry, en dat geldt zeker voor Angel, de hoofdpersoon uit de nieuwste jeugdroman van Derk Visser. Ze heeft een wederzijdse crush op Kayleigh. Na een paar jaar om elkaar heen te hebben gedraaid, en elkaar soms uit het oog verloren, geven ze er eindelijk aan toe. In groep 8 stonden ze al naast elkaar op de klassenfoto. Nu komen ze er achter dat ze dat plaatje er beiden hebben uitgeknipt en er jarenlang naar keken. ‘Jij bent het enige meisje dat ik echt heb aangeraakt’, zegt Angel. ‘De enige op wie ik ooit verliefd ben geweest.’
Eindelijk weer eens een raak en toegankelijk verhaal over de verliefdheid tussen twee meisjes. De term lesbisch wordt eigenlijk niet gebruikt. Het zijn gewoon twee meiden die als een blok voor elkaar vallen. Uiteraard binnen een setting van desolate flats en ouders die er een zootje van maken. Dat kenmerkt de boeken van Derk Visser, die er een meester is om de zelfkant van onze maatschappij op een rauwe maar vaak liefdevolle manier neer te zetten. Het is niet per definitie uitzichtloos, het is anders.
Ook in Drama Queen. Angel heeft een alcoholistische opa en woont samen met haar moeder, die op haar vijftiende van haar beviel, en haar geld verdient met optredens in een nachtclub. Angel heeft een bloedhekel aan dat werk en wrijft dat haar moeder voortdurend in. Ze haat de mannen die naar haar moeder kijken. ‘Het geld dat ze haar geven, is een belediging voor wie ze eigenlijk is: mijn moeder.’
Drama Queen is opgedeeld in drie delen waarin Angel respectievelijk 12, 13 en 15 is. Een assertieve meid die gestopt is met ritalin omdat haar leven er naar eigen zeggen extreem saai van was geworden. ‘Je neemt die rotpillen wel’, beveelt haar moeder in de zoveelste ruzie. ‘Ik ben niet goed in goedmaken. Ik ben goed in ruziemaken. Ik maak alles kapot met mijn domme kop’, zegt Angel. De twistgesprekken tussen moeder en dochter worden door Visser neergezet in harde en steengoede dialogen waarin steevast een ondertoon van genegenheid zit. Een understatement eigenlijk, de liefde spat er vanaf. Het is ontroerend hoe liefdevol de moeder van Angel met haar verliefdheid omgaat en haar steunt in de twijfels en onzekerheid. De twee, eigenlijk beiden nog kinderen, zijn tot elkaar veroordeeld en proberen zo goed en kwaad als mogelijk iets van het leven te maken. Dat lukt met vallen en op staan en wordt door Visser met veel gevoel beschreven.
Drama Queen eindigt met een verliefde zoen en dat is precies wat dit boek is, een liefdesverhaal om te zoenen. I kissed a girl and i like it.
