Harper Collins
Sandra Hessels
Godwin Akpan
Quinten zal wel iets illegaals gedaan hebben want dat is de eerste gedachte bij veel mensen als ze horen dat hij uit Rosewood komt, een wijk vol sociale huurwoningen. De oudere broer van de 12-jarige Amari is al een behoorlijke tijd spoorloos en de geruchtenmachine draait volop. Amari weet zeker dat hij nog leeft en wordt daarin bevestigd als ze wordt uitgenodigd op het Bureau voor Bovennatuurlijke Zaken. Dat vormt de link tussen de gewone en een verborgen wereld vol schijnbare fantasiewezens als trollen, sfinxen, meerminnen en weerwolven, die geheim moet blijven. ‘Hebben mensen niet recht om te weten dat ze in de bus naast een weerwolf zitten?’, vraagt Amari. Weerwolven zijn eerder types die de trein nemen, is het droge antwoord.
Het is de opmaat voor een trilogie in de traditie van Harry Potter en inmiddels ook Nevermoor. De Amerikaanse schrijver B.B. Alston leunt vrij schaamteloos op de voorgangers in het genre. Beter goed geleend dan slecht bedacht, zou je zeggen. Maar dat gaat niet helemaal op. Hij creëert een geloofwaardige wereld en voegt wel degelijk nieuwe elementen toe. Amari en nachtwachters is naast fantasy ook een maatschappelijk boek want het gaat over racisme, vooroordelen en gelijke kansen. In de nieuwe wereld maken enkele welgestelde families al decennia lang de dienst uit. Ze kijken neer op mensen die anders zijn en Amari is als zwart meisje uit de getto bij uitstek zo’n geval apart.
Amari zegt opvallend snel ja op het verzoek voor het zomerkamp en past zich vervolgens net zo gemakkelijk aan aan de nieuwe wereld waarin ze verzeild raakt. Ze is gewend om te knokken en constant op haar tellen te passen. De drive om haar broer terug te vinden is groot. Hij is in de problemen geraakt in de andere wereld waarin hij een belangrijke positie blijkt te hebben. Amari moet uiteraard over heel wat hobbels en langs valkuilen om uit te vinden hoe het allemaal zit.
Fantasy en magie heeft een meerwaarde als er een verband bestaat met de ‘gewone’ wereld en er gelaagdheid in de thematiek zit. Bovendien moet er iets op het spel staan. Amari en de nachtwachters voldoet aan al die voorwaarden. Alston voegt er bovendien genoeg relativering aan toe waardoor het niet bloedserieus en topzwaar wordt. Sommige ontwikkelingen gaan wel erg snel en natuurlijk liggen de bedoelingen er duimendik bovenop, maar dat is bij dit genre minder snel storend.
‘Mensen zijn geneigd om bang te zijn zijn voor wat ze niet begrijpen – en angst slaat veel te eenvoudig snel om in haat’. Dat is de boodschap die Amari bij haar kennismaking met de geheime wereld te horen krijgt. Maar het slaat net zo goed op haar situatie. Ze is een sterk personage dat bewondering afdwingt. Dat ze zwart is, is vooral van belang omdat anderen haar hierdoor minder serieus nemen. Dat blijkt een misrekening.
