Hoogland & van Klaveren
De titel zet de lezer op het verkeerde been. Zeemeermeisje van Jowi Schmitz speelt zich voor bijna driekwart af in de grote stad. Amsterdam en om nog preciezer te zijn de buurt rond de Nieuwmarkt. Miki komt uit Dedemsvaart, maar gaat met haar een vader een tijdje terug naar het appartement waar hij vroeger woonde. Haar van oorsprong Japanse moeder heeft wat dingen uit te zoeken en kan haar man en dochter daar niet bij gebruiken. De titel verwijst slechts naar een groene jurk die Miki een gevoel van eigenwaarde verleent. Eindelijk kan ze worden wat ze wil.
Dat zijn al wat elementen en het is nog niet eens de helft waar het over gaat in dit boek. Miki heeft ruzie met haar beste vriend sinds hij vroeg of ze verkering met hem wilde. Haar vriendinnen zijn op ponykamp zonder haar en oh ja, er woont een vrouw op het dak. De hoofdlijn wordt geleidelijk gevormd door de vriendschap die ontstaat tussen Miki en Chris, die mevrouw die in een soort tent op het dak van het Amsterdamse huis woont. Samen besluiten ze haar grote liefde die in Schotland woont, en die ze veertig jaar niet heeft gezien, op te gaan zoeken.
Iedereen in dit boek heeft iets uit te zoeken omdat ze iemand of iets zijn kwijtgeraakt. De vraag is op welke plek ze zich thuis voelen. Op het dak of kan het ook in een verzorgingshuis? In de stad of in de provincie of terug naar het land waar je geboren bent? Miki voelt zich aanvankelijk verloren in Amsterdam maar krijgt steeds meer grip op de dynamiek. ‘Dit is de stad, weetjewel’, appt ze aan een vriendin waarmee ze het gevoel verwoordt dat ze in de stad iedereen kan zijn.
Kun je een gedeelte van je leven afsluiten om een nieuw verhaal te beginnen? Het is nogal een vraag voor een 12-jarig meisje maar toch gaat Zeemeermeisje daarover. Over keuzes maken en echt gelukkig zijn, en dan maakt het dus niet eens zoveel uit hoe oud je bent. Qua thematiek sluit Zeemeermeisje aan bij Weg, de young adult roman van Schmitz waarin ook vrijwel iedereen op zoek is. Het zijn op zich interessante zoektochten maar het is wel wat veel, waardoor de kern van deze vlot geschreven jeugdroman een beetje uit zicht raakt.
Deze bespreking stond op 14 juli in een kortere versie op AD Online
