close
Dé recensiesite over jeugdliteratuur
8+

Een konijn dat geen beugelbekkie wil worden

Gregory Maguire Tess Waterkers Kinderboek
De Eenhoorn
Lore Aertsen
David Litchfield
Waardering: Sfeerrijke en talige dierenfabel

Het zou toeval kunnen dat Tess Waterkers vijftig jaar na het verschijnen van de klassieker Waterschapsheuvel van Richard Adams tot ons komt. De Amerikaan Gregory Maguire heeft meerdere bewerkingen van klassieke kinderverhalen op zijn naam heeft en de overeenkomsten tussen dit boek en de klassieker zijn onmiskenbaar: het startpunt van beide boeken is een konijnenfamilie die op zoek gaat naar een nieuw onderkomen.

De vader van Tess Waterkers is verdwenen en samen met haar moeder en hyperactieve peuterbroertje komt ze terecht in de Geknakte Eik. Een oude eik vol lastige bewoners waar de strenge meneer Uil als huisbaas fungeert. Het gezin van Tess heeft zorgen over de betaling van het nieuwe verblijf en er dreigt gevaar in het Jagersbos, van onder andere een honingbeer en Monsieur Reynaert, ook al weer zo’n verwijzing naar een klassieker. Er figureren meer onbetrouwbare personages met bijzondere namen, zoals het stinkdier Lady Spruit. Die draagt een levende chinchilla als sjaal, die anderen voor zijn baasje waarschuwt met zinnen als: ‘Pas op, er zit een luchtje aan.’

Het is niet zozeer het verhaal, maar de taal die bijzonder is: een beetje gedragen als het gaat over een ‘een vleugje voornaamheid’ of de ondergaande zon die ‘een plompe mandarijn in een netzakje van sliertige wolken’ was. In sommige gevallen wellicht een beetje over de hoofden van jonge kinderen heen. Wie weet nog wat een Jaffa sinaasappelkistje is en de grap in de naam van kip Fricassee Zondag is ook alleen voor volwassenen leuk. Het is niet heel storend omdat er genoeg voor kinderen overblijft, zoals dat Tess ‘holarrest’ krijgt en stelt dat ze ‘geen beugelbekkie’ wil worden.

Maguire zoomt met name in op de onzekerheden en angsten van de adolescente Tess, die maar geen duidelijkheid krijgt over het lot van haar vader. Ze snapt haar moeder vaak niet, het volwassen leven is voor haar grotendeels een raadsel. “Misschien is opgroeien wel: jezelf steeds opnieuw niet herkennen.” Toch is ze ook een sterk karakter dat in een prachtige scene een beer om de tuin leidt door zich voor te doen als een bosfee.

Tess Waterkers is een talige fabel dat mede wordt opgetild door de vormgeving en de sfeerrijke en nostalgische illustraties van David Litchfield

Tags : bosDieren en natuurdoodfabelFamilieillustratiesKinderboekLiefde en vriendschapoudersproblemenSpanning en avontuurSprookjesVoorleesboek