Luitingh-Sijthoff
Miriam Bouwens
Nadia doet regelmatig haar ogen dicht en dan ziet ze bijzondere dingen. Dingen die linken aan de werkelijkheid maar overduidelijk aan haar fantasievolle brein zijn ontsproten. Vaak omdat ze dingen nogal letterlijk neemt. Als een verwarde buurman zijn huis zoekt, denkt Nadia dat zijn huis echt weg is. “Ze knijpt haar ogen dicht en ziet hoe heet huis van meneer Van Dam langzaam wegrijdt, in de trein, samen met haar schelpenpot.”
Het tekent de nieuwsgierige en onbevangen blik op de wereld van een vijfjarige. Veel vragen stellen en dingen niet te snel voor onmogelijk houden. Op een avond is het aquarium leeg en ziet Nadia haar goudvis meneer Rosso met zijn vrienden dansen in de vijver. Waarom ook niet? Haar vaders Joep en Otto ondersteunen haar fantasie en gedachtesprongen in plaats van haar te verbeteren. “Dan zoeken we toch gewoon mee”, als het huis van de buurman verdwenen lijkt. Op de illustraties zien we dat Joep van kleur is maar dat speelt geen noemenswaardige rol. Ook wordt onnadrukkelijk benoemd dat Nadia een buikmama heeft die Lin heet. Haar vader zeggen dat ze ongelooflijk hard hebben gewenst dat ze Nadia zouden krijgen. De sfeer is warm en liefdevol, maar dat is wat anders dan zoet.
Nadia’s nacht is het debuut van Henrieke Herbers die vooral boeken uit het Italiaans vertaalt, maar dus ook zelf kan schrijven. Dat bewijst ze met dit aangename voorleesboek waarin de jongsten zich meer dan zullen herkennen. De verhalen blijven dicht bij het alledaagse leven en vallen vooral op door de taligheid. Nadia wordt consequent ‘Naadje bospaadje’ genoemd en ze kijkt naar wilk-wulk -wolkjes. Nadia’s favoriete woord is rommeltosti omdat het rommelig klinkt maar heel jammie smaakt. Met een papa en de grootouders maakte ze grappige rijmpjes: ‘In de wei loopt een lama in zijn lievelingspyjama’.
Dat leest fijn voor en het is sowieso opvallend dat Herber zich aan dit genre waagt in haar debuut, want het is minder gemakkelijk dan het lijkt. De prenten van Miriam Bouwens zijn realistisch maar hebben ook dat tikje wonderlijkheid dat de verhalen kenmerkt. In kleur en sfeer sluiten ze goed aan bij de dromerige sfeer in dit overtuigende voorleesboek.
