Hoogland & van Klaveren
Dat John Green het boek op de flap aanbeveelt als ‘a beautiful love story’. Het zal wel. Zou hij het echt hebben gelezen? Want er valt veel te zeggen over dit boek maar een prachtig liefdesverhaal is geen logische samenvatting. Uitgevers zouden zich eens wat minder moeten bezondigen aan dit soort marketingtrucs die misschien helpen maar weinig over het boek zeggen.
Is liefde groot genoeg om te kunnen delen? Ergens tegen het einde van het boek concludeert Mila dat dit niet het geval is. Ze is naïef geweest door te denken dat ze van de knappe Steffan kon houden, terwijl hij ook een relatie met Jules heeft. De jongen heeft haar eerder op het hart gedrukt dat ze niet alles zo moet benoemen, maar dat was tegen dovemansoren. Mila wil weten hoe het zit met de liefde en piekert en filosofeert een slag in de rondte. In tegensteling tot het grotestadsmeisje Jules dat er ongeschijnlijk zorgeloos doorheen fladdert. Steffan zelf is niet te vangen. Hij zegt dingen als: ‘Mijn leven bestaat uit golven die woest op de kust beuken. Maar uiteindelijk vloeien al die golven als de storm voorbij is weer terug naar dezelfde zee.’ Daar staat dan wel weer bij dat hij zich door de drank een beetje pathetisch uitdrukt. Maar hij zegt het wel.
Hoe groot is de liefde is een stadsroman vol met groots en meeslepend drama. Daar heeft Anna van Praag inmiddels een klein oeuvre mee op gebouwd, met boeken als Kom hier Rosa en Een heel bijzonder meisje. Ze schuwt het grote gebaar niet en schrijft vrijmoedig over seks en de manier waarop jongvolwassenen zich staande proberen te houden. Het is een verhaal over een driehoeksverhouding die door Steffan wordt omschreven als ‘vrijblijvend maar niet betekenisloos’. Hij is als dirigent sowieso al het middelpunt van de aandacht en werkt met zijn koor toe naar het ‘Concert van het Licht’, een wat al te sterke verwijzing naar het drama dat in de laastste hoofdstukken wordt ontvouwd. Steffan lijkt een flierefluiter maar draagt een zware last met zich mee waar vrij cryptisch af en toe iets over wordt prijsgegeven in gedachtenkronkels aan het einde van enkele hoofdstukken.
Hoe groot is de liefde is modern en enerverend en zal ongetwijeld veel herkenning oproepen bij oudere pubers. Jongvolwassenen die piekeren over liefde en seks en ook al enige bagage hebben waar ze mee moeten zien te dealen. Wanneer ben je echt verliefd, mag je iemand voor jezelf hebben en kun je de liefde eigenlijk sturen? Interessante kwesties maar ze worden door Van Praag erg sterk aangezet en nogal nadrukkelijk benoemd. Onevenwichtigheid ligt altijd op de loer in een roman waar meerdere personen vechten om de hoofdrol, en ze eigenlijk geen van drie helemaal uit de verf komen.
