Lannoo
Harry Pallemans
Sophie Blackall
Kate DiCamillo heeft het talent om je soms volledig weg te blazen met een boek of je juist enorm teleur te stellen. Heel veel zit er niet tussen in. Het boek van Beatrice komt in de buurt van de eerste categorie. Een betoverende en poëtische vertelling die je vanaf de eerste zin in de greep neemt.
Die eerste zin kan op het lijstje van mooiste beginzinnen uit de jeugdliteratuur en luidt ‘Answelica was een geit met tanden die de spiegel van haar ziel waren: groot, scherp en weerbarstig’. De geit wordt door de monniken van de Orde van de Kronieken van Droefenis als een duivelse verschijning gezien maar dat verandert als een van de broeders op een dag een meisje slapend bij Answelica aantreft.
Deze broeder Edik ontfermt zich over Beatrice ondanks dat de kloosterlingen vinden dat ze niet iedere vluchteling onder hun hoede kunnen nemen en het bovendien bij wet verboden is om een meisje te leren lezen en schrijven. Beatrice gaat samen metde koppige geit en de vreemdeling Jack Dory op pad om de profetie van broeder Edik te onderzoeken: ‘Op een dag zal er een meisjeskind komen dat een koning zal onttronen en een grote verandering teweeg zal brengen’.
Het boek van Beatrice leest als een middeleeuws sprookje, opgebouwd uit verschillende boeken met bijbehorende illustraties, kalligrafie en passende, lichtvoetige wijsheden. DiCamillo strooit met teksten als: ‘Wij zullen allen, uiteindelijk terechtkomen waar we thuishoren. Wij zullen allen, uiteindelijk onze weg naar huis vinden.’ Het draait voor een groot deel om de bestemming van Beatrice, is zij dat meisjeskind dat de koning zal onttronen? Een mooie verhaallijn is die over het leren schrijven, dat wordt omschreven als dat elke letter een deur is naar een verlichte kamer. ‘De wereld kun je spellen’, zegt Beatrice.
Qua taal valt er sowieso veel te genieten: de geit doet een ‘stijfpotig vreugededansje’ en ‘de hemel was zo blauw dat je hart ervan kon breken.’ Het boek van Beatrice gaat op een onnadrukkelijke manier over lotsbestemming, feminisme, taal en liefde en is een van de betere van Kate DiCamillo.
