Goed toeven in een stoer boek

Hermine Landvreugd Kalle & de Killercactus Genre: Kinderboek
Uitgever: De Harmonie
Illustrator: Shamrock

Het eerste boek over Kalle van Hermine Landvreugd heette Kalle & het schotelvarken en gezien de reacties sloeg het vooral goed aan bij jongens. Dat is mooi want voor jongens van deze leeftijd (8+) is het een beetje behelpen qua aanbod. ‘Ik hou niet zo van lezen, maar Kalle is echt vet’, schreef Willem van 9 over het boek. Kalle is een gewone jongen die dwaze avonturen meemaakt, in Kalle & de killercactus belandt hij in een vuilcontainer met een van de meest gezochte misdadigers in de VS. Hij helpt hem over de grens (Kalle denkt dat hij de straat uitmoet, maar hij bedoelde de staat) en rekent ook nog even af met een mensenverslindende cactus die hij een abonnement op de Taco Bell bezorgt.

Absurdistisch maar met net dat vleugje realisme waardoor het misschien toch gebeurd zou kunnen zijn. In dit deeltje staat Landvreugd ietsje minder in de overdrive dan in het verhaal over de schotelvarkens, waardoor ik het net wat geslaagder vind. De kracht zit hem vooral in de kordate en geestige stijl en het taalgebruik waarover Kalle zich soms zelf verwondert. Tegen die akelige cactus zegt hij: ‘Ben ik duidelijk geweest?’ en daar is hij erg tevreden over. ‘Dat klinkt volwassen. Echt een zin voor een boze schooljuf’. Misdadiger Bob zegt dat hij goed toeven was met Kalle, die geen idee heeft wat dat betekent. ‘Dat het dus gezellig was’, zegt Bob. Als Kalle na zijn avonturen in een hangmatje ligt te chillen, denkt hij:’Ik toef hier goed’.

Kalle is geen lefgozer, hij is vooral onbevangen en de dingen overkomen hem zo’n beetje. Hij observeert met verwondering maar als het er op aankokmt handelt hij  onverschrokkend wat lekker veel vaart aan het verhaal geeft. Niet treuzelen, gewoon doorgaan. Ondanks zijn ontmoetingen met criminelen en politie blijft hij gewoon een jongetje: ‘Ik ben het supersonische grasmaaierracebeest’. Een stoer boek met dito tekeningen die helaas opnieuw niet in kleur zijn afgedrukt, wat toch echt hoort bij het werk van Shamrock.