Een gereformeerd meisje van 12 vertelt

Dorsvloer vol confetti is niet als jeugdroman uitgegeven maar is qua onderwerp en stijl heel geschikt voor kinderen vanaf een jaar of 14. Het past prima in al die nog te bouwen kasten voor jong volwassenen in de boekhandels. Het verhaal wordt verteld vanuit de 12-jarige Katelijne die opgroeit in een orthodox-protestants milieu in Zeeland.

Het debuut van Franca Treur werd vrij lovend besproken in de vaderlandse media en kreeg de aandacht die hoort bij literatuur over het verwerken van een gereformeerde jeugd. Want daar zijn we dol op dit landje. Zie het succes van Knielen op een bed violen van Jan Siebelink en de boeken van Maarten ’t Hart. Treur wordt uiteraard met die twee in verband gebracht, thematisch gezien is dat logisch maar qua stijl en inhoud gaan de vergelijkingen minder op. Treur is een geweldige stilist. Haar stijl past bij de manier waarop ze het thema uitwerkt: springerig, lichtvoetig en met geestige vergelijkingen. Katelijne schetst haar leven aan de hand van het dagelijkse leven op de boerderij. Ze is het enige meisje in een gezin met veel jongens. Haar ouders zijn streng in de leer maar er mag wel af en toe gelachen worden.

Ik ben zelf wat minder orthodox opgevoed maar herken veel in de verhalen van Katelijne. Je weet als kind niet beter dan dat de waarheid van je ouders, de waarheid is. Kerkgang, rituelen en vooral verboden zijn volstrekt vanzelfsprekend. Voor buitenstaanders wellicht verstikkend maar zelf ontdek je dat pas later. Doordat Treur kiest voor het perspectief van een meisje dat nog midden in het gezin en de kerk staat, is het geen afrekening of bittere terugblik maar een beschrijving van binnenuit.  Katelijne verwondert zich, stelt soms dwarse vragen en heeft een vooral een rijke gedachtenwereld die ze met de lezers deelt.

Natuurlijk had dit boek veel minder aandacht gekregen als het als jeugdboek was uitgegeven maar het had zomaar gekund. Het blijft interessant hoe die keuzes bij een uitgeverij tot stand komen. Het maakt niet zoveel uit, dit boek is in ieder geval voor wat oudere kinderen de moeite waard. Treur biedt een kijkje in een wereld die niet voor iedereen even bekend is en schrijft toegankelijke literatuur maar bovenal een prettig leesbaar verhaal.

Kaft: