De touwtjes van het lot zijn met elkaar verbonden

Timothée de Fombelle Het schrift van Perle Genre: Jeugdboek
Uitgever: Querido
Vertaler: Eef Gratama

Timothée de Fombelle schrijft zoals zijn naam: bijzonder, mysterieus en een tikje ingewikkeld. De Franse schrijver won een zilveren griffel voor Tobie Lolness en intrigeerde met het tweeluik over Vango. Nieuw werk van hem maakt nieuwsgierig dus ik begon enthousiast aan Het schrift van Perle maar moest me een aantal keren herpakken. Het fascineerde me maar ik wilde het begrijpen en was telkens na 4 hoofdstukken de draad kwijt. Precies aan het eind van het vierde hoofdstuk staat die zin die me verder hielp: ‘Het was genoeg om voorgoed in de ban te raken van de verbeeldingswereld en het leven zelf.

Dat is de uitdaging die De Fombelle lezer stelt: laat het verhaal los en geef je over en dan gebeurt het vanzelf. De cadans van deze bijzondere vertelling kreeg me steeds meer in zijn greep al is de structuur vol vooruitwijzingen en flashbacks onnodig gecompliceerd. Het laveert tussen tussen onze wereld en die van de magie.

Hoofdpersoon is Joshua Perle, de geadopteerde zoon van een joods echtpaar uit Parijs. Hij is tijdens de Tweede Wereldoorlog op zoek naar zijn roots als hij er in in een bijzondere ontmoeting op wordt  gewezen dat alles begint met de kracht van de verbeelding. Dat doet hem besluiten om zijn grote liefde Oliå, een fee uit de wereld waar hij vandaan komt, terug te vinden. Hij vindt aanwijzingen die hem op het pad brengen naar zijn sprookjeswereld waar hij als jonge prins uit werd verbannen. Fombelle vertelt en vertelt, eigenlijk over de kracht van vertellen want volgens hem ontstaan verhalen in duisteren tijden rond kleine mysteries in duistere tijden. In de harde werkelijkheid moet je de fantasie zijn werk durven laten doen.

Als je daar voor open staat liggen magie en realiteit niet zo ver uit elkaar of zoals De Fombelle het formuleert: ‘De touwtjes van het lot zijn met elkaar verbonden’. En die touwtjes gaan ddwars door de grens van werkelijkheid en fantasie. Fombelle schrijft er prachtig over maar je moet wel de juiste luikjes open zetten om het binnen te kunnen laten.