De Eenhoorn
Als het voor de ridder bedtijd is, piekert hij er niet over om naar bed te gaan. Zijn ridderpyjama en knuffelkonijn mogen dan liggen te wachten, de jonge ridder doet van ‘Grrrr!’. Hij wil zijn ridderlijke dingen nog doen, met zijn piratensabel, knots en z’n kleine kanon. Hij gaat de gordijnen en de staande klok te lijf en hakt zijn eigen bed in kleine mootjes. Waar hij dan kan slapen als hij uiteindelijk wel erg moe is van de strijd die hij heeft geleverd? Dat spreekt voor zich….
Randall Casaer houdt zich op in de wereld van het Vlaamse cabaret en regisseerde voorstellingen van o.a. Wim Helsen en Wouter Deprez. Hij tekent voor verschilende kranten en bladen in Belgie en verwierf er vooral faam als huistekenaar van de populaire tv-quiz De slimste mens. Hij illustreerde eerder o.a. een prentenboek van Paul Verrept maar dit is bij mijn weten zijn eerste zelfstandige prentenboek. En dat pakt geweldig uit. De ridder die niet slapen wilde is een stoer en geestig prentenboek, zeker en misschien wel vooral voor jongetjes, al heb je voor je het weet de anti-seksisme brigade op je rug, als je dat zegt.
De ridder in dit boek is dat jongetje, met een typische jongenskamer en echte jongensspullen, maar in dit geval dan allemaal op ridders afgestemd. De tomeloze energie die jongetjes vaak hebben, en de onstuimige fantasie over vechten, stoeien en dingen kapot maken is door Casaer zonder voorbehoud getypeerd. Door de twist aan het einde en het koddig getekende riddertje, blijft het prima behapbaar, zonder de bezwaren van geweldsverheerlijking. Het perspectief van het paardje Parcifal, die twee keer opdraaft zonder echt een rol te vervullen, had beter achterwege kunnen blijven. Wat meer kleur hadden de tekeningen ook goed gedaan.
Verder is het een uiterst komisch en ontwapenend boek waarin zowel de cartooneske als cabareteske kant van de maker herkenbaar is. Net als het jongetje, dat ongetwijfeld ook nog in hem schuilgaat.
De ridder die niet slapen wilde (en zijn paardje Parcifal)
Randall Casaer
De Eenhoorn
