close
Dé recensiesite over jeugdliteratuur
10+

Adopteer eens een engel

David Almond Het wonderlijke verhaal van Angelino Brown Jeugdboek
Querido
Annelies Jorna
Waardering: 8.5

Buschauffeur  Bert Brown merkt tijdens het rijden dat er een klein ventje met vleugels in zijn borstzak zit. ‘Het is potverdorie een engel’, mompelt hij  en neemt hem mee naar zijn vrouw Betty. Ze noemen hem Angelino en hij wordt liefdevol opgenomen door het echtpaar.  Betty neemt Angelino mee naar de school waar ze werkt en hij is er binnen korte tijd een gewaardeerde leerling. Een beetje anders dan de anderen, maar daar maalt bijna niemand om. Hoogstens een paar mensen uit de schoolleiding en een paar boeven met snode plannen.

Zo samengevat klinkt het als een scenario voor een lekker gek avontuurlijk kinderboek en dat is het ook. Maar David Almond (winnaar van de Hans Christian Andersen Award 2010) kan geen boeken schrijven zonder gelaagdheid. De Engelse auteur schreef  tot voor kort vooral psychologische, wat duistere young adult boeken (De schaduw van Skellig, Slangenkuil). Hij koos voor zijn vorige boek De jongen die met piranha’s zwom een frivolere insteek en ook Het wonderlijke verhaal van  Angelino Brown heeft een aanstekelijke dosis absurdisme.

Bert en Betty Brown en de meeste leerlingen en leerkrachten zijn ontvankelijk voor Angelino. Ze vinden hem bijzonder maar accepteren hem direct zoals hij is. Hij is klein, praat wat moeizaam, heeft vleugels en laat veel winden, maar op een vanzelfsprekende manier is hij er gewoon en ze vragen zich nauwelijks af waar hij vandaan komt. Hij  is vooral voor het echtpaar een geschenk, zij hebben eerder een zoontje verloren. ‘Hij werd ziek en heel moe en moest terug naar de hemel.’ Is Angelino misschien een reïncarnatie van het het jongetje? Het is niet zo van belang, het gaat vooral om de liefde en vreugde die hij met zich meebrengt. Hij wordt door niemand opgeëist. “We bezitten hem niet”, zegt Betty, “hij kwam gewoon”.

De verhaallijn over de boeven voelt aanvankelijk iets te kolderiek aan maar wordt toch op een ingenieuze manier in het verhaal verweven. Het gaat om voormalige leerlingen van de school die het spoor wat bijster raakten. “Jullie moeten weer twee jongetjes worden en opnieuw beginnen”, stelt Betty vast. Uiteindelijk bevat het boek ook een aanklacht tegen een schoolsysteem waarin weinig ruimte is voor creativiteit en verbeelding en vooral resultaten tellen. Niet de vrienden van Angelino, die hem als engel meteen accepteren, zijn in de war, maar de bobo’s die betoverd, beneveld en bezeten bezig zijn met hun ontzettend belangrijke leerplankwesties.

Almond is niet vies van een stevige moraal: misschien kan iedereen op een dag tegen een engel aan lopen en een beter mens worden. Wie Angelino ook is, hij is welkom. Voor wie er tenminste voor open staat. Het boek eindigt vanzelfsprekend maar toch ook wel weer verrassend. Met een fantastische uitleidende tekening, waardoor het niet anders kan dan dat je het glimlachend dichtslaat.

 

 

Tags : FamilieFantasiejeugdboekKinderboekLiefde en vriendschapoudersSchool