Toen iedereen ons kwijt was van Wouter Klootwijk, illustraties Esther Leeuwrik, Leopold, 8+
Deze recensie stond op 26 juli 2025 in het Friesch Dagblad
Of vissen van macaroni houden? Wouter Klootwijk kan het weten, want hij was in een vorig leven culinair journalist met veel kennis van het voedsel dat uit de zee komt. In meerdere van zijn kinderboeken speelt het een rol, zoals in het prachtige De zee hield het lang geheim, zijn vorige boek waarin de mosselkwekerij centraal staat. In Toen iedereen ons kwijt was dreigt de viskraam uit het dorp te verdwijnen. Pom en Siem denken dat te kunnen voorkomen, wat dus met die macaroni te maken heeft.
De kinderen hebben elkaar nog maar net leren kennen, maar zijn meteen de beste vrienden, zoals dat bij kinderen kan gaan. ‘Om vrienden te worden hoef je het alleen maar te zijn’. Eigenlijk gaat alles in het leven van deze kinderen een beetje zoals het gaat. Ze weten niet wat ze thuis moeten vertellen als hun ouders vragen wat ze hebben gedaan. Vaak kijken ze wat naar de koeien en doen ze verder niks. ‘Ik vind niks doen ook iets doen’, zegt Siem. Als een toerist later tegen ze zegt dat er niet veel te doen is hier, antwoordt hij: ‘Wij doen veel, mevrouw’. Het zijn de kleine geneugten van de polder en het platteland waar Klootwijk patent op heeft. Een haas die met een ekster praat en een meisje dat op een koe rijdt. Dat soort dingen. Het ‘grote’ avontuur in dit boek is het uitzoeken van het macaroni-verhaal. Want als er honderden vissen op afkomen als je de overgebleven macaroni overboord kiepert, is dat misschien de redding voor de viskraam. Ze zijn alleen even vergeten te vertellen dat ze door de duinen naar de haven zijn gelopen, waardoor er lichte paniek is in het dorp. Pom krijgt straf en Siem schrijft een brief aan haar vader om te vragen of hij haar toch weer mag zien.
Het is de kinderlogica die Klootwijk zo raakt weet te treffen. Net als de onbevangenheid die in het spelen en ontdekken zit. In korte zinnen met heldere dialogen vangt hij het plattelandsgevoel, waar het mobieltje nog een ondergeschikte rol speelt. Tikje onrealistisch wellicht, wel fijn om te lezen.
