Lannoo
Sylvia Vanden Heede
Marc Boutavant
In Frankrijk is de serie al heel populair en hier krijgt Stinkhond vast ook een pootje aan de grond. De eerste twee deeltjes (Stinkhond zoekt een baasje en Stinkhond gaat naar school) zijn tegelijk verschen en later dit jaar komen daar nog Stinkhond gaat naar zee en Stinkhond is jarig bij.
Het verhaal geeft precies wat de titel belooft. Een hond die stinkt naar rotte vis. ‘Ze zeggen dat hij het verschil niet kent tussen zijn kop en zijn kont’. Dat is allemaal waar, staat er vervolgens. Dit soort droge constateringen vormen de kracht. Stinkhond is net zo goedgelovig als lelijk en dat wordt ongenadig weergegeven. Zijn vacht wemelt van de vlooien en hij weet zelf ook wel dat zijn hersens het formaat van een walnoot hebben. Het kan Stinkhond weinig schelen en dat maakt hem onweerstaanbaar sympathiek.
In dit eerste deel ontdekt hij dat veel andere honden een baasje hebben en dan wil hij er ook eentje. Plattekat (overreden door een vrachtwagen), zijn vriend in de vuilnisbak, legt hem uit hoe dat werkt en Stinkhond gaat op pad. Na een mal ontvoeringsavontuur met boeven en een lief meisje komt hij tot de conclusie dat zijn leventje met Plattekat zo slecht nog niet is.
In het tweede deel gaat Stinkhond naar school omdat hij niet kan lezen en zichzelf bijna om zeep heeft geholpen met een doos waspoeder. Uiteraard moeten de andere honden niks van hem hebben en zet de juf hem genadeloos voor schut. Maar dat heeft onze extreem naïeve Stinkhond niet door; hij noemt de juf streng maar rechtvaardig. ‘Ik denk dat ze me wel mag. Ze heeft me zelfs nog geen één keer geschopt’.
Toegankelijke voorleesverhalen, prima vertaald door Sylvia Vanden Heede ,met grappige, realistsche tekeningen van Marc Boutavant, die we kennen van zijn illustraties voor Is er dan niemand boos? van Toon Tellegen. Hij maakt geen karikatuur van Stinkhond maar een anti-held met vlooien en een staart, die ongetwijfeld ook de harten van Nederlandse kinderen zal veroveren.
