Ludger bestaat niet maar eet wel mee

‘Die avond opende Amanda Sprokkel de deur van haar kleerkast en hing haar jas aan een jongen.’ De vervreemdende openingszin van De Spinsels van A.F. Harrold zet de lezer direct op het spoor van prettige fantasie waarin de verbeelding vanzelfsprekend is. Wezens die door kinderen zijn verzonnen, maar voor hen zelf volstrekt normaal en tastbaar zijn. Een onderwerp waarbij kinderachtigheid op de loer ligt maar als het goed wordt uitgewerkt, sterke boeken op kan leveren.

Het grote succes van De gorgels van Jochem Myjer zou moeten uitstralen op dit enigszins vergelijkbare boek dat gelaagder en beter is. In De Spinsels gaat het echt om denkbeeldige vriendjes, waar het bij Myjer vooral om merkwaardige wezens leek te gaan. Spinsels zijn denkbeeldige vriendjes die aan het eigen brein zijn ontsproten maar die levensecht lijken. De spinsel van Amanda is haar beste vriend en heeft zelfs een eigen plek aan de eettafel, want haar moeder laat er alle ruimte voor. De moeder van een vriendinnetje schiet direct in de vlekken als haar dochter over een niet bestaand wezen begint, en schakelt psychologische hulp in.

De Spinsels gaat in op de verschillende manieren om met verbeelding om te gaan en de grens tussen waan en werkelijkheid te onderzoeken. Hoe serieus neem je het, hoe ver ga je er in mee en in hoeverre vertrouw je er op dat het niet doorslaat? Herkenning en/of een gedeelde ervaring lijken te helpen, zowel de moeder van Amanda als de opa in De Gorgels hadden hun eigen denkbeeldige vrienden.

A.F. Harrold (40) is een Engelse dichter en performer met een grote baard, dit is zijn eerste kinderboek. Hij maakt er een spannend avontuur van waarin Amanda bijna om het leven komt en er afgerekend moet worden met ene Meneer Vink, die verwoed jacht maakt op spinsels. Het wordt luguber en behoorlijk absurd maar de kracht van De Spinsels zit hem erin dat de denkbeeldige figuren geloofwaardig blijven. Het zijn echte karakters, ondanks dat ze niet echt bestaan en zich snel aanpassen. Ze worden gevormd naar de gedachten van de vrienden bij wie ze horen. Vrienden die precies zo zijn, zoals wij ze willen hebben. Het is mooi en beangstigend tegelijk, maar het bestaat dus ook alleen maar in de verbeelding.

De Nederlandse titel  is fraaier dan het origineel (The Imaginary) maar de verdere vertaling kent helaas nogal wat slordigheden en mankementen. Het verhaal is ietwat wijdlopig en het absurdisme in de ontknoping had iets ingedikt mogen worden. Maar De Spinsels is zonder twijfel een prima aanvulling in de bibliotheek over denkbeeldige vriende.n Daar in staat Herinneringen van een denkbeeldig vriendje van Matthew Dicks (voor wat oudere kinderen) met stip bovenaan. Een ontroerend boek, geschreven vanuit het perspectief van een fictief wezentje, dat een maatje was van een autistische jongen.

Kaft: