Van Holkema & Warendorf
Marijke Duffhaus
Het eerste kinderboekje over de aanstaande kroning van Willem Alexander heeft iets mals. Waarom de auteurs ervoor hebben gekozen van de prins een klein blij jongetje te maken dat staat te popelen om met zijn vriendinnetje Máxima de troon te bestijgen, is een raadsel. Prinsje Alexander ziet dat zijn moeder moe is en vraagt haar of hij het nu zal gaan proberen, ‘om ons landje te regeren’. Goed idee, denkt de koningin en ze belt Mark Rutte die het ook een puik plan vindt maar wel wil dat het prinsje nog veel gaat leren. Dus oefenen Willem Alexander en Máxima met zwaaien, netjes eten, lintjes doorknippen en dopen ze een schip. Dat gaat gepaard met een paar aardig stekelige opmerkingen waarin de beleefde omgangsvormen die een koning geacht wordt te hebben, op de hak worden genomen. Ook al vinden ze het lelijk, de muziek is prachtig en ze lachen ook om grapjes waar ze niks van snappen.
Maar jammer dus dat de auteurs voor een klein prinsje hebben gekozen, inclusief alle verkleinwoordjes. Dat maakt het erg kinderachtig en ook ongeloofwaardig. Het boek was sterker geweest met een volwassen Willem Alexander en Máxima, juist als zij op die leeftijd al die dingen nog moesten leren. Beatrix is wel de 75-jarige moeder en die heeft ineens een peuter als zoon. Het slaat ook nergens op dat dit prinsje al wel bier drinkt. En dat de drie prinsesjes worden voorgesteld als poppen, is….eeh….pijnlijk.
De dwangrijm maakt dit soort boekjes altijd wat moeilijk verteerbaar, bijvoorbeeld in een zin als ‘en wanneer het dan ten slotte tijd om te vertrekken wordt’. Want dat moet rijmen op ‘rapport’. Afgezien van de steketljes is het verder een blij en braaf boekje en marketingtechnisch natuurlijk erg slim. Best leuk om te lezen met kinderen als voorbereiding op de kroningsdag, al worden ze niet veel wijzer over het koningschap, want het gaat uit van alle clichés en zegt weinig over de echte invulling.
En de laatste zin is van een tenenkrommende moralistische dramatiek. Als ze na de kroningsdag samen dolgelukkig in hun ‘bedje’ liggen: ‘Alexander fluistert zachtjes, want overal is het al stil: ik hoop maar dat het ons gaat lukken en dat God ons helpen wil’.
Inderdaad, mijn God. Amen.
Een kroontje voor prinsje Alexander
Marianne Busser
Ron Schroder
Marijke Duffhauss
Van Holkema & Warendorf