Volt
Anneke Bok en Claudia Poorter
Het ministerie van Toezicht Magische Jeugd vraagt zich of het wel zo goed gaat in het weeshuis op het eiland Marsyas en stuurt er een nauwgezette ambtenaar naar toe om rapport op te maken. Deze Linus Baker weet eerst niet goed wat hij aan moet met het bonte gezelschap kinderen, dat varieert van een meisjeskabouter, een gevleugelde draak tot een zesjarige antichrist. Tot hij ontdekt waarom weeshuisdirecteur Arthur Parnassus zo liefdevol op de bres springt voor ‘zijn kinderen’.
Linus Baker verandert van een treurige pennenlikker in een strijdbare rebel, waarbij er ook nog eens romantiek om de hoek komt kijken. De Amerikaanse fantasy-auteur TJ Klune zegt in het dankwoord nogal nadrukkelijk dat hij queerverhalen belangrijk vindt en daar is deze romance tussen twee nogal atypische personages een uitwerking van. Baker is een veertiger met overgewicht en Parnassus blijkt net als de kinderen aangeraakt door het stokje met magie. Hoewel het er het hele boek duimendik bovenop ligt, is het in zekere zin toch ontroerend hoe de zonderlinge Baker op verschillende manieren zijn hart openstelt.
Het verhaal gaat voor een groot deel over de strijd die de ambtenaar met zichzelf voert. Hij is altijd trouw geweest aan het systeem en heeft daar zijn veiligheid en zelfvertrouwen aan ontleend. Als dat gaat wankelen, komt hij in gewetensnood. Durft hij in opstand te komen tegen de regels? Die lijn is uitgewerkt volgens de ongeschreven regels van het magische avonturengenre maar is boeiend genoeg.
Bij dit soort fantasyromans valt en staat het met de personages. Zijn ze geloofwaardig en kan de lezer met ze meeleven?Dat is hier dik in orde, je gaat van de meesten een beetje houden. Het zijn kinderen met magische gaven die toch bovenal gewone kinderen blijken te zijn, hoe uitzonderlijk ze ook zijn. Een jongen met de kenmerken van een kwal bijvoorbeeld, blijkt een van de liefste. Maar ook de burgemeester van het kuststadje die de opstandige bewoners in toom moet houden. En natuurlijk de ambtenaar en de directeur, door wie het uiteindelijk een ultiem liefdesverhaal wordt.
Hier en daar heeft TJ Klune wel erg veel woorden nodig maar dat hoort ook een beetje bij het genre en maakt Het weeshuis in de azuurblauwe zee tot zo’n lekker dik en meeslepend avonturenboek.
Deze bespreking stond in een kortere versie op 14 juli op AD Online.
