De Eenhoorn
Het tweede boek van Milja Praagman over Muis en Varken waarin Varken op de eerste pagina aankondigt op reis te gaan. ‘Fijn voor je’, zegt Muis dan nog maar waar gaat Varken eigenlijk naar toe? ‘Gewoon naar ergens. Ik zie wel als ik aangekomen ben, tot later!’. Muis vindt het al snel minder fijn om alleen te zijn en weet zich niet goed raad. Een van de mooiste prenten en teksten is die waar Muis op een steen zich vaag zit te voelen. Ze houdt van dit alles om haar heen en ze pakt zichzelf stevig vast. ‘Alles zit er nog, maar toch…’.
Een klein verhaal met veel zeggingskracht dat gaat over het verschil tussen samen en alleen zijn en de impact die dat heeft op de staat van zijn.Er lijkt niet heel veel veranderd en toch is alles anders. Praagman weet de lichte ontsteltenis met kleine voorbeelden te raken. Muis is wat doelloos aan het rond prutsen en heeft ineens geen trek meer. Als Varken terugkeert, wat gelukkig niet al te lang duurt, blijkt dat een gedeeld gevoel. Het is toch veel gezelliger om samen te eten dan alleen.
Vergeet mij nietje is eenvoudig van opzet maar heel raak en vooral de teksten in dit boek zijn van niveau. Dat Praagman kan illustreren wisten we al. Over iedere prent in dit boekje lijkt goed nagedacht. Praagman kiest iedere keer voor een andere toonzetting die iedere prent een eigen sfeer meegeeft. Ondanks de verschillende vormen, het kleurgebruik en de diversiteit zit er eenheid in. Praagman ontwikkelt zich sterk wat dat betreft, een van haar boeken werd al eens verkozen tot prentenboek van het jaar (Nog 100 nachtjes slapen). Vergeet mij nietje is gedurfder en spannender.
Vergeet mij nietje
Milja Praagman
De Eenhoorn