‘Het is een zachte dag vandaag’ van Rian Visser, illustraties Janneke Ipenburg, 8+
Het titelgedicht is een pleidooi voor leven in het nu: ‘Weg is het verleden / Aan de toekomst / heb ik vandaag nog niet gedacht. / Ik leef nu in het heden / en deze dag is zacht.’ Een wonderschone titel van de tweede dichtbundel van Rian Visser, die met Alle wensen van de wereld een zilveren griffel won. Opnieuw is Janneke Ipenburg verantwoordelijk voor de illustraties en dat doet ze met hetzelfde soort zachtheid waarmee de bundel is geschreven. Rustige beelden in kalme kleuren die het gevoel bij een gedicht verbeelden. Soms vrij letterlijk, soms meer suggestief, zoals in de prent bij een van de veelzeggendste gedichten.
In ‘Beste leraar’ spreekt een kind een onderwijzer aan op alle oordelen, waardoor hij niet echt gezien wordt. Hij wil geen pluimpje of duimpje verdienen en niet steeds voor lastig gedrag worden bestraft. En dan volgen er twee prachtige strofen: ‘Help me gewoon, / kijk hoe ik leer. / Soms gaat het niet. / Dus schrik er niet van / als ik weinig presteer. / Dan kun je zien / hoe ik langzaam verander. / Vergelijk mij met gister, / maar nooit met een ander.’ Ipenburg tekent er geen klas of schoollokaal bij maar een kind dat over keien loopt die door een volwassene in een beekje worden gelegd. Een ijzersterk beeld dat precies de kern van het gedicht uitdrukt.
De gedichten van Rian Visser bieden kleine inzichten over opgroeien en je staande houden in deze wereld. Kinderen zitten pas in de eerste helft van de wedstrijd die het leven is. Het kan dus nog alle kanten op en de afloop is onbekend. Het gaat over het zoeken naar jezelf, over nabijheid en opnieuw alles wat er nog te wensen is, want de toekomst ligt open. Er komt ook een meer maatschappelijke kant naar voren met gedichten over dieren, natuur klimaat en armoede. Het is nooit nadrukkelijk maar speels, zoals in de oproep om een minuut stilte te houden voor de vergeten bomen. Of het grappige vers over de vraag wie lelijke dierennamen als rotgans, hangbuikzijn, pestvogel en stinkdier heeft bedacht. Dat kan natuurlijk maar één soort zijn: dat schaarsbehaarde dier dat kleren draagt, want het schaamt zich als enige voor zijn eigen kale kont.
Hoogstens had de selectie iets scherper gekund, want er staan opnieuw een paar gedichten in in stijl en kracht achter blijven bij de rest. Maar over het algemeen is Het is een zachte dag vandaag een bundel die de titel helemaal waarmaakt. Milde, mijmerende en zachtaardige poëzie met een tedere blik op de wereld.
