Leopold
Rick de Haas
De Gorgels zijn leuk en succesvol en neem het de makers en uitgever maar eens kwalijk dat ze met een spin-off komen. De wereld van De Gorgels wordt natuurlijk dé sinterklaashit van dit jaar. Jochem Myjer maakte samen met illustrator Rick de Haas een prentenboek over de fantasiewezentjes waarin het verhaal wordt verteld dat voorafgaat aan de bestseller over De Gorgels. Daarin krijgt Melle bezoek van een merkwaardig wezentje, dat niet voor iedereen zichtbaar is. In dit prentenboek wordt duidelijk hoe Bobba, het wezentje, daar is terecht gekomen.
Het is een slimme zet om voor het ‘hoe is het zo gekomen’ lijntje te kiezen omdat de Gorgels zelf, zich het meest lenen voor een prentenboek. Ze zijn gek en grappig en als de mensenwereld in beeld is, wordt het meteen minder aantrekkelijk. Al is het enorme verschil in grootte natuurlijk dankbaar voor een tekenaar. De Haas is geen verfijnde of vernieuwende illustrator. Bijna alle prenten zijn hetzelfde opgezet en het verrast eigenlijk nergens. Myjer heeft veel tekst nodig om zijn punt te maken, zeker voor een prentenboek. Maar het zal de gemiddelde Gorgel-fan worst wezen. Kinderen smullen van verhalen over over de Gorgelschool, het Gorgelfeest en de typische Gorgeluitspraken als Joebelabambam. Als de Gorgeltjes moeten slapen roepen de moeders: Dommeldommeltukjedam.
Het is volstrekt te begrijpen dat kinderen dol zijn op De Gorgels. Het is één brok enthousiasme en overtuigingskracht en dat compenseert de gebreken. Bovendien voegen de makers genoeg toe om deze uitgave te rechtvaardigen. Wordt ongetwijfeld vervolgd en dan gaan we zien of er genoeg in het vat zit om Myjers wezentjes te blijven volgen.
