De Fontein
Loes Riphagen blinkt uit in het maken van prentenboekEN met merkwaardige wezentjes en malle kabouters en het is dan ook verrassend dat Kreukel, om wie dit boek draait, een vrij gewone hond is.Hij introduceert zichzelf met foto’s van zijn ouders: zijn vader was een blinde geleidehond (let op de spatie) en zijn moeder een topmodel die afgebeeld werd op zakken hondenvoer. Geestige informatie die helaas geen rol meer speelt in het boek. Kreukel woont samen met ‘zijn beste makker’, een snobistische kunstliefhebber met designbril en een luxe interireur met veel kunst. Kreukel houdt er een wat andere kunstopvatting op na en maakt er zooitje van in het huis. Al denkt hij zijn baasje een plezier te doen en snapt hij diens boosheid niet. Kreukel is een onverwoestbare optimist die als hij bij het vuil wordt gezet, denkt met vakantie te gaan.
In het bos ontmoet hij een aardig oud vrouwtje dat hem wel begrijpt en alle ruimte biedt en niet bang is voor wat troep en viezigheid. Eind goed, al goed, want een eigenaar moet zijn huisider wel wat ruimte geven en begrijpen. Grappig en bijna aandoenlijk is de grenzeloze naïviteit van Kreukel, het prototype ‘domme hond’ die maar niet snapt waarom je geen vaas om zou mogen gooien. In de tweede helft van het boek komen de wezentjes weer tevoorschijn, die voelden zich blijkbaar niet op hun gemak tussen de design spulletjes. Het is handelsmerk van Riphagen die er zelfs een webshop mee inrichtte. Op de recente Middag van het Kinderboek maakte Riphagen live een grote illustratie op het podium, en viel op hoe zorgvuldig ze te werk gaat. Haar werk maakt een wat naïeve en snelle indruk maar er is goed over nagedacht. Ook in dit boek blijft die stijl weer overeind al is het verhaal een beetje vrijblijvend. Kreukel is een karakter dat aan één prentenboek wel voldoende heeft.
Kreukel
Loes Riphagen
De Fontein
