Jimmie raakt in de ban van een vriendje en laat zich meesleuren in diens baldadige acties die nogal eens over de grens gaan. Dat mondt uit in een geweldig drama waarbij levens in gevaar komen. Harm de Jonge kiest ervoor het verhaal achteraf te vertellen als Jimmy zwaargewond in het ziekenhuis ligt en zich bij vlagen herinnert wat er is voorgevallen.
Hij wordt ondervraagd door een politieman en raakt in gesprek met de Molukse verpleegster die zich zijn lot aantrekt. Jimmie heeft brandwonden in zijn gezicht en kan niks zien door het verband, maar hij kan toch praten en nadenken. Hij heeft regelmatig last een soort van visioenen (hersenratels, noemt hij die) waarin er flarden van het drama voorbij komen.
Bram is een jongen uit een volks milieu die spannende dingen doet. Hij heeft De Wet Van Het Gevolg bedacht: op elke actie volgt een reactie. ‘En vaak is het: hoe kleiner de actie, hoe groter de reactie. Dat is de Wet van de Kleine Oorzaak en het Grote Gevolg’. Bram begint klein, hij laat rot fruit in schooltassen vallen of plakt lades dicht met lijm. De acties worden steeds heftiger: Bram is een manipulator en Jimmie de actieve en naieve betrokkene. Als hij doorkrijgt hoe vals en gemeen sommige acties zijn, lijkt het te laat en er volgt een apotheose bij een vakantiehuisje, waar Jimmie zich niet meer alles van herinnert.
Vuurbom leest lekker weg, dat is het probleem niet. Het zou alleen een beter boek zijn als de nadruk meer op de ondertitel ‘De geschiedenis van een vriendschap’ had gelegen. Een foute vriendschap waarbij loyaliteit, nieuwsgierigheid, schuldgevoel en angst en schaamte zich verdringen en tot iets heftigs leiden. Dat is al vaker beschreven maar het had een boeiender roman op kunnen leveren. De Jonge focust zich uiteindelijk op de plot. Wat is er nou echt gebeurd bij dat vakantiehuisjes, zijn er doden gevallen en wie zijn dan de daders en slachtoffers? Gelukkig weet Jimmie het zich uiteindelijk te herinneren en passen de puzzelstukjes in elkaar maar dan is de spanningsboog allang verslapt.
Er gebeurt teveel tussendoor dat afleidt en de structuur zit het verhaal in de weg. Voortdurend worden er geuren beschreven, omdat Jimmie niks kan zien, maar de relevantie ervan wordt niet duidelijk. Alle betrokken karakters worden aangestipt, het milieu van de foute vriend Bram wordt uitgediept en de auteur wil ook nog iets vertellen over de Molukse achtergrond van Agnes de verpleegster, de muziek van Queen en dames van lichte zeden. Niets van dat al komt echt uit de verf. Vuurbom is een prettig leesboek maar geen roman die onder je huid gaat zitten. Dat had er wel in gezeten als alle overbodige lijnen en personages waren gereduceerd of weggelaten.
Vuurbom. De geschiedenis van een vriendschap
Harm de Jonge