De één gelooft dit, de ander dat

Michael De Cock Rosie en Moussa. Beste vrienden voor altijd Genre: Kinderboek
Uitgever: Querido
Illustrator: Judith Vanistendael

De derde Rosie en Moussa alweer en het gaat nog niet vervelen. De stadse serie over twee kinderen uit dezelfde flat die in een heel ander milieu opgroeien maar elkaar volkomen begrijpen. De lievelingsoom van Moussa komt noodgedwongen logeren. Hij heeft geen verblijfsvergunning en dreigt het land te worden uitgezet. Hij is er behoorlijk laconiek onder en slaat zich met veel grappen en ‘ezelsbaantjes’ door het leven.

Rosie en Moussa hebben best wat te verstouwen in hun leven maar met een onbevangen lichtvoetigheid kunnen ze veel aan. Rosie schrijft brieven aan haar vader in de gevangenis en heeft een soort blijmoedige verwondering over de islam, het geloof van de familie van Moussa. ‘De één gelooft dit en de ander gelooft dat’. De vader van Moussa gelooft dat alles wat gebeurt en nog zal gebeuren, staat geschreven in een dik boek en haar moeder gelooft alleen wat ze met haar eigen ogen ziet. De Cock schuwt de grote thema’s niet maar brengt ze zo onnadrukkelijk naar voren dat ze nauwelijks opvallen. Verliefdheid en liefde bijvoorbeeld, die knetteren door deze serie heen maar  daar moet de lezer wel een antenne voor hebben.

Ik maakte al eerder de vergelijking met Polleke van Guus Kuijer en die blijft terugkeren, overigens zonder dat het storend is. De Cocks open en kordate stijl maakt de Rosie en Moussa boeken tot een vermakelijke reeks. De illustraties hebben een wat prominenter plek gekregen en niet altijd voegt dat evenveel toe.