The House of Books
Eefje Bosch
De Australische schrijver Markus Zusak vergaarde in 2005 roem met het internationaal gelauwerde De boekendief maar schreef daarvoor al vijf boeken waaronder De boodschapper en Als honden huilen. Dat laatste boek verscheen vorig jaar in een Nederlandse vertaling en is ook weer erg de moeite waard. Het is het verhaal over een jongen die enorm opkijkt tegen zijn broers en dolgraag zelf een vriendin zou willen hebben. Hij is zo hongerig dat het pijn doet, ‘net als honden die janken omdat ze zo’n honger hebben’.
Cameron slaagt er niet in contact met meisjes te leggen totdat de ex-vriendin van zijn broer met hem wil afspreken. Dan verandert alles in het leven van Cameron, de gevoelige en kwetsbare jongen die hongerde naar de liefde die nu op zijn pad komt. Als honden huilen is een poëtisch portret van een doorsnee-familie, met hun problemen en onderlinge irritaties maar met de nadruk op hun onverbrekelijke band. De broederliefde is het centrale thema van deze roman. De broers verschillen erg, vallen elkaar soms ook af maar als het er op aan komt…. Het ligt er wat dik bovenop, vooral als de ingetogen Cameron opzichtig de heldenrol krijgt toebedeeld en zijn broers ineens tegen hem opkijken. In Cameron schuilt een schrijver waarvan het ’talent’ de lezer wordt opgedrongen in weinig geslaagde intermezzo’s. Een soort schookrant-poëzie waarin hij zijn enorme honger naar de liefde etaleert.
Als honden huilen is erg wisselvallig, een boek waarin Zusak duidelijk nog zoekende is naar zijn stem en vorm maar waarin al wel onmiskenbaar zijn talent te zien is. Zijn rauwe en onverbloemde stijl staat niet in de weg dat hij emoties geloofwaardig kan beschrijven. En bovenal: de wat cynische humor ziet hier al het licht, vooral als het gaat om het hondje van de buren, waarvan de crematie één van de grappigste passages is die ik de afgelopen tijd in de jeugdliteratuur tegenwkam.
Als honden huilen
Markus Zusak
Eefje Bosch
the house of books