Plassen op schrikdraad van Simon van der Geest, illustraties Karst-Janneke Rogaar, Querido, 8+
‘En als je zegt:/ Dat haal je nooit, / je bent pas tien / zeg ik: O, nee? / Dat zullen we / nog wel eens zien….’
Deze strofe omvat zo’n beetje het motto van de eerste echte dichtbundel van Simon van der Geest. Die gaat over risico nemen en nieuwe wegen verkennen. Geen stoerdoenerij, zoals de titel Plassen op schrikdraad wellicht suggereert, maar jezelf uitdagen en net iets meer durven dan je dacht. Het levert gedichten op met titels als Vandaag heb ik een schaap geschoren en Leeuwenmoed. Die laatste gaat over samen met je zus aanbellen bij de buurman bij wie je net een bal door de het raam hebt getrapt. ‘Had ik hier in mijn eentje gestaan / was ik er zeker weten allang / als een haas vandoor gegaan. Maar, gek is dat: / twee angsthazen / maken samen / toch een piepklein leeuwtje.’ Want als je risico neemt, komt als vanzelfsprekend een beetje angst om de hoek kijken.
Van der Geest schreef dit jaar het gedicht Verdwalen voor de Kinderboekenweek waarmee hij aansloot bij het thema avontuur. Het eerste vers in deze bundel sluit daar helemaal bij aan, met als tweede zin: ‘Ik had zin om eens goed te verdwalen’ en als laatste zin vraagt het kind aan de uitgebluste vader die van kantoor terugkomt: ‘Zeg pap, verdwaal jij wel genoeg?’
Dat is een veel grotere vraag dan je in eerste instantie mischien zou denken. Misschien wel levensomvattend. En hij geldt voor zowel kinderen als volwassenen, en ouder worden. Dit pleidooi tegen gemakzucht en de oproep van het gebaande pad af te wijken, mogen we ons allemaal ter harte nemen. Soms heb je een duwtje nodig om van de hoge te springen.
Van der Geest is als schrijver van vele markten thuis: jeugdromans, kinderboeken, toneelstukken, opera’s en dus ook poëzie. Hij blijkt een elastische en verhalende dichter die aanschuurt tegen de school van Edward van de Vendel en Bibi Dumon Tak, en inmiddels ook Pim Lammers. Misschien wel een typisch Nederlandse manier van dichten voor kinderen. Veel vrijheid en plezier in de taal, humor en ironie, geen knellende vormen en altijd iets van inhoud.
Zijn gedichten waren nog niet eerder gebundeld en dat zijn ze nu op een fijne manier met illustraties van Karst-Janneke Rogaar met wie hij vaker samenwerkt. Zij heeft het thema ter harte genomen en kleurt net iets meer buiten de vertrouwde lijntjes, zonder haar eigenheid te verliezen. Precies het thema van deze geslaagde bundel.
