Uitgeverij Querido, 4+
Drie grote, woeste monsters hebben het voorzien op drie kleine monstertjes. Het pestgedrag keert zich al snel tegen hen en dan gebeurt er iets dat typerend is voor een prentenboek van Tjibbe Veldkamp. Als je iemand gaat plagen, kun je ook zelf geplaagd worden. De tekst zelf vindt het genoeg geweest en grijpt in: zelf weten als ze toch doorgaan.
Als een van de monsters met zijn staart een gat veroorzaakt, valt het drietal ze er zelf in en ontstaat er pas echt bonje met de tekstregels. De monsters vallen de woorden aan. Die zijn er niet van gediend en vertrekken weer naar de bovenste helft van de pagina’s. De monsters blijven een beetje ontredderd achter in het grote wit onderaan de bladzijden. De pestkoppen moeten zelf maar zien hoe ze daar weer vandaan komen. ‘Dat komt ervan als je gaat pakken en plagen’. Debutante Rachelle Joy Slingerland maakt er in haar aan het fantasygenre schurende illustraties niet al te afschrikwekkende monsters van.
Een vernuftig ideetje dat sterk is uitgewerkt, zoals Veldkamp is toevertrouwd en hij ook deed in bijvoorbeeld Maar eerst ving ik een monster, het prentenboek van het jaar 2022. Een spel met opmaak en woorden, waarin de tekst zelf onderdeel van het verhaal wordt, dat gebeurde eerder in bijvoorbeeld Ze gaan er met je neus vandoor van Ted van Lieshout.
In een prentenboek voor kleuters is het gewaagder maar Veldkamp maakt het niet te ingewikkeld. Of de drie monsters er in slagen om weer in het geïllustreerde gedeelte van de pagina’s terecht te komen, of gedoemd zijn tot een eeuwig verblijf in het witste wit, vormt de apotheose van dit hilarische prentenboek.
