Lannoo
Edward van de Vendel
Mevrouw Kiosk was oorspronkelijk een korte animatiefilm, hier te zien. Een film omzetten tot een boek is niet automatisch een recept voor succes want het zijn nou eenmaal verschillende disciplines. In dit geval pakt het wonderwel goed uit, ze kunnen prima naast elkaar bestaan. De Letse Anete Melece heeft met beide bijltjes gehakt want ze maakte eerder zowel animatiefilms als prentenboeken.
Mevrouw Kiosk heet eigenlijk Olga. Ze werkt al zolang in een krantenkiosk dat ze letterlijk in haar beroep is vast komen te zitten. Ze kan haar hokje niet meer uit. We zien hoe ze overdag haar klanten, waaronder veel vaste, bedient en ’s avonds in de kiosk zelf de tijdschriften leest. Ze knipt foto’s uit van mooie stranden en de ondergaande zon die ze aan de muur plakt en droomt over tropische verrassingen.
Het verhaal komt letterlijk in een stroomversnelling bij een diefstal waarbij Olga met haar kiosk omkiepert. Ze blijkt ineens mobiel en kuiert met de kiosk om haar lijf door de straten en valt vervolgens opnieuw, vanaf een brug in een rivier die uitkomt op de zee. “Olga dobbert drie dagen en drie nachten rond, en dan gooit een enorme golf haar op het strand. Eind goed, al goed. Olga is voortaan ijsverkoopster en kijkt ’s avonds vanuit haar kiosk tevreden naar de zonsondergang.
De metafoor over letterlijk vastzitten én dromen van verandering, ìs misschien wat te hoog gegrepen voor kleuters maar er blijft genoeg over om naar te kijken. maar valt goed uit te leggen. Olga was best tevreden maar nu haar winkeltje op een andere plek staat en ze in de illustraties uit de tijdschriften is terecht gekomen, is ze nog gelukkiger.
Anete Melece hanteert een dynamische stijl en wisselt kleine en grote illustraties af waardoor er veel beweging en ontwikkeling ontstaat. Een prentenboek waarin echt iets gebeurt, het is moeilijk om niet met Olga mee te leven. Je gunt deze lieve vrouw alles.
