Ida vindt op de laatste dag van haar vakantie zwemvliezen op het strand en denkt dat dat de schoenen van een zeemeermin zijn. Ze passen haar precies en Ida gaat ermee naar bed en trekt ze aan naar school. Het helpt haar om om het lekkere vakantiegevoel vast te houden, ze wil het liefst terug naar zee. Ze gaat op zoek naar zee en strand, met haar zwemvliezen aan en dat brengt haar onder andere naar de dierentuin en een rivier. Maar Ida kan de zee niet vinden, of toch wel?Jammer van het einde waarin verwezen wordt naar een website die nauwelijks tot leven komt. Multimediale toepassingen kunnen aardig maar het moet geen doel op zich worden en de verschillende onderdelen moeten los van elkaar ook tot hun recht komen. Niet alles hoeft meteen een project te worden.
Maar dat is een detail, voor de rest is De schoenen van de zeemeermin een mooi en kleurrijk prentenboek met realistische prenten. Iedere pagina biedt een nieuw tafereel, boven of onder water. Niet al te veel kunstzinnigheid, vernieuwing of experimenten. Sanne te Loo is van de klassieke school maar die stijl beheerst ze uitstekend. De tekening van Ida’s droom waarin ze de wonderlijkste vissen op visite krijgt, is prachtig. Net als die waarin ze langs een viswinkel rijdt en we haar door het raam van de etalage voorbij zien fietsen. Dit is met recht een prentenboek. Een klein verhaal over weemoed en verlangen doet de rest.
De schoenen van de zeemeermin
Sanne te Loo
Lemniscaat
Prenten uit een kleurrijk boek over een meisje dat een zeemeermin wil zijn
