Een obsessie voor alles wat geel is

De gele olifant raakt geobsedeerd door de kleur geel. Zijn rustig voortkabbelende leventje met vriendje muis wordt ernstig verstoord als hij aan die obsessie toegeeft. Het begint met een banaan maar al snel verzamelt olifant alles wat geel is en reist er de hele wereld voor over. Hij wil alles hebben, zolang het maar geel is. Olifant heeft een fanatieke uitdrukking in zijn ogen en we zien muis een beetje zielig achter hem aan hobbelen. Zijn vriend heeft de kolder in de kop en muis weet niet hoe hij zijn aandacht moet vangen. Aandoenlijk is de prent waarop muis in een klein hoekje zichzelf geel staat te verven terwijl olifant met een enorme giraffe komt aanlopen.

Olifant begint manische trekjes te vertonen als hij ook de zon aan zijn verzameling gele spullen wil toevoegen. Die overmoed wordt bestraft en het gaat goed mis. Alhoewel: olifant is letterlijk weer terug op aarde en beseft dat de vriendschap met muis veel meer waard is dan zijn materiële hebzucht. Dat klinkt klef en dat is het ook maar het is de verdienste van Riphagen dat het toch niet zo aanvoelt. Het vleugje moralisme voelt vertrouwd aan en valt helemaal op zijn plek. Hebberigheid loont niet, kijk eerst eens naar wat je al hebt. Het is bijzonder knap hoe Riphangen dit verhaal weet te vertellen zonder tekst; woorden zouden eerder afbreuk doen.

De prenten zijn heel gevariëerd, van close-ups tot gedetailleerde zoekplaatjes en het is opnieuw de eigenzinnigheid van Riphagen die opvalt. Ze heeft geen ingewikkelde technieken en computers nodig om prachtige illustraties te maken. De liefhebber ziet meerdere figuurtjes uit haar vorige boeken opduiken, zoals de miniheksen en het rode ei. Loes Riphagen viel al eerder met boeken als Slaapkamernachtdieren en Huisbeestenboel en zet deze lijn door met De gele olifant waarmee ze zichzelf definitief op de kaart zet. Een volwassen prentenboek waarin niks tussen de regels door te lezen is, simpelweg omdat er geen tekst in staat. En toch is er veel uit te halen, hoe knap is dat!

Loes Riphagen maakte ook de tekeningen voor het pas verschenen Ik wil een walvis! Uit beide boeken zie je in dit filmpje enkele prenten.

Kaft: